𑒬𑓂𑒩𑒲𑒧𑒰𑒩𑓂𑒏𑓂𑒏𑒝𑓂𑒛𑒹𑒨𑒣𑒳𑒩𑒰𑒝𑒹 𑒮𑒰𑒫𑒩𑓂𑒝𑒱𑒏𑒹 𑒧𑒢𑓂𑒫𑒢𑓂𑒞𑒩𑒹 𑒠𑒹𑒫𑒲𑒧𑒰𑒯𑒰𑒞𑓂𑒧𑓂𑒨𑒹 𑒧𑒯𑒱𑒭𑒰𑒮𑒳𑒩𑒮𑒻𑒢𑓂𑒨𑒥𑒡𑓁 ॥𑓒॥ – श्रीमार्क्कण्डेयपुराणे सावर्णिके मन्वन्तरे देवीमाहात्म्ये महिषासुरसैन्यबधः ॥२॥

𑒇𑒭𑒱𑒩𑒳𑒫𑒰𑒔 ॥𑓑॥

ऋषिरुवाच ।।१।।

𑒠𑒹𑒫𑒰𑒮𑒳𑒩𑒧𑒦𑒴𑒠𑓂𑒨𑒳𑒠𑓂𑒡𑓀 𑒣𑒴𑒩𑓂𑒝𑒧𑒥𑓂𑒠𑒬𑒞𑓀 𑒣𑒳𑒩𑒰 ।
𑒧𑒯𑒱𑒭𑒹𑓄𑒮𑒳𑒩𑒰𑒝𑒰𑒧𑒡𑒱𑒣𑒹 𑒠𑒹𑒫𑒰𑒢𑒰𑓀 𑒔 𑒣𑒳𑒩𑒢𑓂𑒠𑒩𑒹 ॥𑓒॥

देवासुरमभूद्युद्धं पूर्णमब्दशतं पुरा ।
महिषेऽसुराणामधिपे देवानां च पुरन्दरे ॥२॥

𑒞𑒞𑓂𑒩𑒰𑒮𑒳𑒩𑒻 𑒩𑓂𑒧𑓂𑒧𑒯𑒰𑒫𑒲𑒩𑓂𑒨𑓂𑒨𑒻𑒩𑓂𑒠𑓂𑒠𑒹 𑒫𑒮𑒻𑒢𑓂𑒨𑒧𑓂𑒣𑒩𑒰𑒖𑒱𑒞𑒧𑓂
𑒖𑒱𑒞𑓂𑒫𑒰 𑒔 𑒮𑒏𑒪𑒰𑒢𑓂𑒠𑒹𑒫𑒰𑒢𑒱𑒢𑓂𑒠𑓂𑒩𑒼𑓄𑒦𑒴𑒢𑓂𑒧𑒯𑒱𑒭𑒰𑒮𑒳𑒩𑓁 ||𑓓||

तत्रासुरै र्म्महावीर्य्यैर्द्दे वसैन्यम्पराजितम्
जित्वा च सकलान्देवानिन्द्रोऽभून्महिषासुरः ||३||

𑒞𑒞𑓁 𑒣𑒩𑒰𑒖𑒱𑒞𑒰 𑒠𑒹𑒫𑒰𑓁 𑒣𑒠𑓂𑒧𑒨𑒼𑒢𑒱𑒧𑓂𑒣𑓂𑒩𑒖𑒰𑒣𑒞𑒱𑒧𑓂 ।
𑒣𑒳𑒩𑒮𑓂𑒏𑒵𑒞𑓂𑒨 𑒑𑒞𑒰𑒮𑓂𑒞𑒞𑓂𑒩 𑒨𑒞𑓂𑒩𑒹𑒬𑒑𑒩𑒳𑒛𑓃𑒡𑓂𑒫𑒖𑒾 ||𑓔||

ततः पराजिता देवाः पद्मयोनिम्प्रजापतिम् ।
पुरस्कृत्य गतास्तत्र यत्रेशगरुड़ध्वजौ ||४||

𑒨𑒟𑒰𑒫𑒵𑒞𑓂𑒞𑒢𑓂𑒞𑒨𑒼𑒮𑓂𑒞𑒠𑓂𑒫𑒢𑓂𑒧𑒯𑒱𑒭𑒰𑒮𑒳𑒩𑒔𑒹𑒭𑓂𑒙𑒱𑒞𑒧𑓂 ।
𑒞𑓂𑒩𑒱𑒠𑒬𑒰: 𑒏𑒟𑒨𑒰𑒧𑒰𑒮𑒳𑒩𑓂𑒠𑓂𑒠𑒹 𑒫𑒰𑒦𑒱𑒦𑒫𑒫𑒱𑒮𑓂𑒞𑒩𑒧𑓂 ॥𑓕॥

यथावृत्तन्तयोस्तद्वन्महिषासुरचेष्टितम् ।
त्रिदशा: कथयामासुर्द्दे वाभिभवविस्तरम् ॥५॥

𑒮𑒴𑒩𑓂𑒨𑓂𑒨𑒹𑒢𑓂𑒠𑓂𑒩𑒰𑒑𑓂𑒢𑓂𑒨𑒢𑒱𑒪𑒹𑒢𑓂𑒠𑒴𑒢𑒰𑓀 𑒨𑒧𑒮𑓂𑒨 𑒫𑒩𑒳𑒝𑒮𑓂𑒨 𑒔 ।
𑒁𑒢𑓂𑒨𑒹𑒭𑒰𑓀 𑒔𑒰𑒡𑒱𑒏𑒰𑒩𑒰𑒢𑓂𑒞𑓂𑒮 𑒮𑓂𑒫𑒨𑒧𑒹𑒫𑒰𑒡𑒱𑒞𑒱𑒭𑓂𑒚𑒞𑒱 ॥𑓖॥

सूर्य्येन्द्राग्न्यनिलेन्दूनां यमस्य वरुणस्य च ।
अन्येषां चाधिकारान्त्स स्वयमेवाधितिष्ठति ॥६॥

𑒮𑓂𑒫𑒩𑓂𑒑𑒰𑒢𑓂𑒢𑒱𑒩𑒰𑒏𑒵𑒞𑒰𑒮𑓂𑒮𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒹 𑒞𑒹𑒢 𑒠𑒹𑒫𑒑𑒝𑒰 𑒦𑒳𑒫𑒱 ।
𑒫𑒱𑒔𑒩𑒢𑓂𑒞𑒱 𑒨𑒟𑒰 𑒧𑒩𑓂𑒞𑓂𑒨𑒰 𑒧𑒯𑒱𑒭𑒹𑒝 𑒠𑒳𑒩𑒰𑒞𑓂𑒧𑒢𑒰 ||𑓗॥

स्वर्गान्निराकृतास्सर्व्वे तेन देवगणा भुवि ।
विचरन्ति यथा मर्त्या महिषेण दुरात्मना ||७॥

𑒋𑒞𑒠𑓂𑒫: 𑒏𑒟𑒱𑒞𑓀 𑒮𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒧𑒧𑒩𑒰𑒩𑒱 𑒫𑒱𑒔𑒹𑒭𑓂𑒙𑒱𑒞𑒧𑓂 ।
𑒬𑒩𑒝𑓀 𑒔 𑒣𑓂𑒩𑒣𑒢𑓂𑒢𑒰𑓁 𑒮𑓂𑒧𑒼𑒥𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨 𑒫𑒱𑒔𑒱𑒢𑓂𑒞𑓂𑒨𑒞𑒰𑒧𑓂 ॥ 𑓘॥

एतद्व: कथितं सर्व्वममरारि विचेष्टितम् ।
शरणं च प्रपन्नाः स्मोबस्तस्य विचिन्त्यताम् ॥ ८॥

𑒃𑒞𑓂𑒟𑓀 𑒢𑒱𑒬𑒧𑓂𑒨 𑒠𑒹𑒫𑒰𑒢𑒰𑓀 𑒫𑒔𑒰𑓀𑒮𑒱 𑒧𑒡𑒳𑒮𑒴𑒠𑒢𑓁 ।
𑒔𑒏𑒰𑒩 𑒏𑒼𑒣𑓀 𑒬𑒧𑓂𑒦𑒳𑒬𑓂𑒔 𑒦𑓂𑒩𑒳𑒏𑒳𑒙𑒲𑒏𑒳𑒙𑒱𑒪𑒰𑒢𑒢𑒾 ॥𑓑॥

इत्थं निशम्य देवानां वचांसि मधुसूदनः ।
चकार कोपं शम्भुश्च भ्रुकुटीकुटिलाननौ ॥१॥

𑒞𑒞𑒼𑓄𑒞𑒱𑒏𑒼𑒣𑒣𑒴𑒩𑓂𑒝𑒮𑓂𑒨 𑒔𑒏𑓂𑒩𑒱𑒝𑒼𑒫𑒠𑒢𑒰𑒞𑓂𑒞𑒞𑓁 ।
𑒢𑒱𑒬𑓂𑒔𑒏𑓂𑒩𑒰𑒧 𑒧𑒯𑒞𑓂𑒞𑒹𑒖𑒼 𑒥𑓂𑒩𑒯𑓂𑒧𑒝𑓁 𑒬𑒓𑓂𑒏𑒩𑒮𑓂𑒨 𑒔 ॥ 𑓑𑓐 ॥

ततोऽतिकोपपूर्णस्य चक्रिणोवदनात्ततः ।
निश्चक्राम महत्तेजो ब्रह्मणः शङ्करस्य च ॥ १० ॥

𑒁𑒢𑓂𑒨𑒹𑒭𑒰𑓀 𑒔𑒻𑒫 𑒠𑒹𑒫𑒰𑒢𑒰𑓀 𑒬𑒏𑓂𑒩𑒰𑒠𑒲𑒢𑒰𑓀 𑒬𑒩𑒲𑒩𑒞𑓁 ।
𑒢𑒱𑒩𑓂𑒑𑒞𑓀 𑒮𑒳𑒧𑒯𑒞𑓂𑒞𑒹𑒖𑒮𑓂𑒞𑒔𑓂𑒔𑒻𑒏𑓂𑒨𑓀 𑒮𑒧𑒑𑒔𑓂𑒕𑒞 ॥𑓑𑓑॥

अन्येषां चैव देवानां शक्रादीनां शरीरतः ।
निर्गतं सुमहत्तेजस्तच्चैक्यं समगच्छत ॥११॥

𑒁𑒞𑒲𑒫𑒞𑒹𑒖𑒮𑓁 𑒏𑒴𑒙𑓀 𑒖𑓂𑒫𑒪𑒢𑓂𑒞𑒧𑒱𑒫 𑒣𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒞𑒧𑓂 ।
𑒠𑒠𑒵𑒬𑒳𑒮𑓂𑒞𑒹 𑒮𑒳𑒩𑒰𑒮𑓂𑒞𑒞𑓂𑒩 𑒖𑓂𑒫𑒰𑒪𑒰𑒫𑓂𑒨𑒰𑒣𑓂𑒞𑒠𑒱𑒑𑒢𑓂𑒞𑒩𑒧𑓂 ॥ 𑓑𑓒 ॥

अतीवतेजसः कूटं ज्वलन्तमिव पर्व्वतम् ।
ददृशुस्ते सुरास्तत्र ज्वालाव्याप्तदिगन्तरम् ॥ १२ ॥

𑒁𑒞𑒳𑒪𑒢𑓂𑒞𑒞𑓂𑒩 𑒞𑒞𑓂𑒞𑒹𑒖𑓁 𑒮𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒠𑒹𑒫𑒬𑒩𑒲𑒩𑒖𑒧𑓂 ।
𑒋𑒏𑒮𑓂𑒟𑓀 𑒞𑒠𑒦𑒴𑒢𑓂𑒢𑒰𑒩𑒲 𑒫𑓂𑒨𑒰𑒣𑓂𑒞𑒪𑒼𑒏𑒞𑓂𑒩𑒨𑓀 𑒞𑓂𑒫𑒱𑒭𑒰 ॥ 𑓑𑓓॥

अतुलन्तत्र तत्तेजः सर्व्वदेवशरीरजम् ।
एकस्थं तदभून्नारी व्याप्तलोकत्रयं त्विषा ॥ १३॥

𑒨𑒠𑒦𑒴𑒔𑓂𑒕𑒰𑒧𑓂𑒦𑒫𑒢𑓂𑒞𑒹𑒖𑒮𑓂𑒞𑒹𑒢𑒰𑒖𑒰𑒨𑒞 𑒞𑒢𑓂𑒧𑒳𑒐𑒧𑓂 ।
𑒨𑒰𑒧𑓂𑒨𑒹𑒢 𑒔𑒰𑒦𑒫𑒢𑓂𑒏𑒹𑒬𑒰 𑒥𑒰𑒯𑒫𑒼 𑒫𑒱𑒭𑓂𑒝𑒳𑒞𑒹𑒖𑒮𑒰 ॥ 𑓑𑓔 ॥

यदभूच्छाम्भवन्तेजस्तेनाजायत तन्मुखम् ।
याम्येन चाभवन्केशा बाहवो विष्णुतेजसा ॥ १४ ॥

𑒮𑒾𑒧𑓂𑒨𑒹𑒢 𑒮𑓂𑒞𑒢𑒨𑒼𑒩𑓂𑒨𑒳𑒑𑓂𑒧𑓀 𑒧𑒡𑓂𑒨𑒘𑓂𑒔𑒻𑒠𑓂𑒩𑒹𑒝 𑒔𑒰𑒦𑒫𑒞𑓂 ।
𑒫𑒰𑒩𑒳𑒝𑒹𑒢 𑒔 𑒖𑒓𑓂𑒒𑒼𑒩𑒴 𑒢𑒱𑒞𑒧𑓂𑒥𑒮𑓂𑒞𑒹𑒖𑒮𑒰 𑒦𑒳𑒫𑓁 ॥ 𑓑𑓕 ॥

सौम्येन स्तनयोर्युग्मं मध्यञ्चैद्रेण चाभवत् ।
वारुणेन च जङ्घोरू नितम्बस्तेजसा भुवः ॥ १५ ॥

𑒥𑓂𑒩𑒯𑓂𑒧𑒝𑒮𑓂𑒞𑒹𑒖𑒮𑒰 𑒣𑒰𑒠𑒾 𑒞𑒠𑒓𑓂𑒑𑒳𑒪𑓂𑒨𑒼𑓄𑒩𑓂𑒏𑓂𑒏𑒞𑒹𑒖𑒮𑒰 ।
𑒫𑒮𑒴𑒢𑒰𑓀 𑒔 𑒏𑒩𑒰𑒓𑒑𑒳𑒪𑓂𑒨𑓁 𑒏𑒾𑒫𑒹𑒩𑒹𑒝 𑒔 𑒢𑒰𑒮𑒱𑒏𑒰 ॥𑓑𑓖॥

ब्रह्मणस्तेजसा पादौ तदङ्गुल्योऽर्क्कतेजसा ।
वसूनां च कराङगुल्यः कौवेरेण च नासिका ॥१६॥

𑒞𑒮𑓂𑒨𑒰𑒮𑓂𑒞𑒳 𑒠𑒢𑓂𑒞𑒰𑓁 𑒮𑒧𑓂𑒦𑒴𑒞𑒰𑓁 𑒣𑓂𑒩𑒰𑒖𑒰𑒣𑒞𑓂𑒨𑒹𑒢 𑒞𑒹𑒖𑒮𑒰 ।
𑒢𑒨𑒢𑒞𑓂𑒩𑒱𑒞𑒨𑒘𑓂𑒖𑒖𑓂𑒘𑒹 𑒞𑒟𑒰 𑒣𑒰𑒫𑒏𑒞𑒹𑒖𑒮𑒰 ॥ 𑓑𑓗 ॥

तस्यास्तु दन्ताः सम्भूताः प्राजापत्येन तेजसा ।
नयनत्रितयञ्जज्ञे तथा पावकतेजसा ॥ १७ ॥

𑒦𑓂𑒩𑒳𑒫𑒾 𑒔 𑒮𑒢𑓂𑒡𑓂𑒨𑒨𑒼𑒮𑓂𑒞𑒹𑒖𑓁 𑒬𑓂𑒩𑒫𑒝𑒰𑒫𑒢𑒱𑒪𑒮𑓂𑒨 𑒔 ।
𑒁𑒢𑓂𑒨𑒹𑒭𑒰𑓀 𑒔𑒻𑒫 𑒠𑒹𑒫𑒰𑒢𑒰𑓀 𑒮𑒧𑓂𑒦𑒫𑒮𑓂𑒞𑒹𑒖𑒮𑒰𑓀 𑒬𑒱𑒫𑒰 ॥𑓑𑓘॥

भ्रुवौ च सन्ध्ययोस्तेजः श्रवणावनिलस्य च ।
अन्येषां चैव देवानां सम्भवस्तेजसां शिवा ॥१८॥

𑒞𑒞𑓁 𑒮𑒧𑒮𑓂𑒞𑒠𑒹𑒫𑒰𑒢𑒰𑓀 𑒞𑒹𑒖𑒼𑒩𑒰𑒬𑒱 – 𑒮𑒧𑒳𑒠𑓂𑒦𑒫𑒰𑒧𑓂 ।
𑒞𑒰𑓀 𑒫𑒱𑒪𑒼𑒏𑓂𑒨 𑒧𑒳𑒠𑒧𑓂𑒣𑓂𑒩𑒰𑒣𑒳𑒩𑒧𑒩𑒰 𑒧𑒯𑒱𑒭𑒰𑒠𑓂𑒠𑒱𑒞𑒰𑓁 ॥𑓑𑓙॥

ततः समस्तदेवानां तेजोराशि – समुद्भवाम् ।
तां विलोक्य मुदम्प्रापुरमरा महिषाद्दिताः ॥१९॥

𑒬𑒴𑒪𑓀 𑒬𑒴𑒪𑒰𑒠𑒱𑒢𑒱𑒭𑓂𑒏𑒵𑒭𑓂𑒨 𑒠𑒠𑒾 𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒣𑒱𑒢𑒰𑒏𑒡𑒵𑒏𑓂 ।
𑒔𑒏𑓂𑒩𑓀 𑒔 𑒠𑒞𑓂𑒞𑒫𑒰𑒢𑓂𑒏𑒵𑒭𑓂𑒝𑓁 𑒮𑒧𑒳𑒞𑓂𑒣𑒰𑒙𑓂𑒨 𑒮𑓂𑒫𑒔𑒏𑓂𑒩𑒞𑓁 ॥𑓒𑓐॥

शूलं शूलादिनिष्कृष्य ददौ तस्यै पिनाकधृक् ।
चक्रं च दत्तवान्कृष्णः समुत्पाट्य स्वचक्रतः ॥२०॥

𑒬𑒓𑓂𑒐𑓀 𑒔 𑒫𑒩𑒳𑒝𑓁 𑒬𑒏𑓂𑒞𑒱 𑒠𑒠𑒾 𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒯𑒳𑒞𑒰𑒬𑒢𑓁 ।
𑒧𑒰𑒩𑒳𑒞𑒼 𑒠𑒞𑓂𑒞𑒫𑒰𑒿𑒬𑓂𑒔𑒰𑒣𑓀 𑒫𑒰𑒝𑒣𑒴𑒩𑓂𑒝𑓂𑒝𑒹 𑒞𑒟𑒹𑒭𑒳𑒡𑒲 ||𑓒𑓑||

शङ्खं च वरुणः शक्ति ददौ तस्यै हुताशनः ।
मारुतो दत्तवाँश्चापं वाणपूर्ण्णे तथेषुधी ||२१||

𑒫𑒖𑓂𑒩𑒧𑒱𑒢𑓂𑒠𑓂𑒩𑓁 𑒮𑒧𑒳𑒞𑓂𑒣𑒰𑒙𑓂𑒨 𑒏𑒳𑒪𑒱𑒬𑒰𑒠𑒧𑒩𑒰𑒡𑒱𑒣𑓁 ।
𑒠𑒠𑒾 𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒮𑒯𑒮𑓂𑒩𑒰𑒏𑓂𑒭𑒼 𑒒𑒝𑓂𑒙𑒰𑒧𑒻𑒩𑒰𑒫𑒞𑒰𑒠𑓂𑒑𑒖𑒰𑒞𑓂 ||𑓒𑓒||

वज्रमिन्द्रः समुत्पाट्य कुलिशादमराधिपः ।
ददौ तस्यै सहस्राक्षो घण्टामैरावताद्गजात् ||२२||

𑒏𑒰𑒪𑒠𑒝𑓂𑒛𑒰𑒠𑓂𑒨𑒧𑒼𑒠𑒝𑓂𑒛𑓀 𑒣𑒰𑒬𑓀 𑒔𑒰𑒧𑓂𑒥𑒳𑒣𑒞𑒱𑒩𑓂𑒠𑓂𑒠𑒠𑒾 ।
𑒣𑓂𑒩𑒖𑒰𑒣𑒞𑒱𑒬𑓂𑒔𑒰𑒏𑓂𑒭𑒧𑒰𑒪𑒰𑓀 𑒠𑒠𑒾 𑒥𑓂𑒩𑒯𑓂𑒧𑒰 𑒏𑒧𑒝𑓂𑒛𑒪𑒳𑒧𑓂 ||𑓒𑓓||

कालदण्डाद्यमोदण्डं पाशं चाम्बुपतिर्द्ददौ ।
प्रजापतिश्चाक्षमालां ददौ ब्रह्मा कमण्डलुम् ||२३||

𑒮𑒧𑒮𑓂𑒞𑒩𑒼𑒧𑒏𑒴𑒣𑒹𑒭𑒳 𑒢𑒱𑒖𑒩𑒬𑓂𑒧𑒲𑒢𑓂𑒠𑒱𑒫𑒰𑒏𑒩𑓁 ।
𑒏𑒰𑒪𑒬𑓂𑒔 𑒠𑒞𑓂𑒞𑒫𑒰𑒢𑓂𑒐𑒛𑓂𑒑 𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒔𑒩𑓂𑒧𑓂𑒧 𑒔 𑒢𑒱𑒩𑓂𑒧𑓂𑒧𑒪𑒧𑓂 ॥𑓒𑓔॥

समस्तरोमकूपेषु निजरश्मीन्दिवाकरः ।
कालश्च दत्तवान्खड्ग तस्यै चर्म्म च निर्म्मलम् ॥२४॥

𑒏𑓂𑒭𑒲𑒩𑒼𑒠𑒬𑓂𑒔𑒰𑒧𑒪𑓀 𑒯𑒰𑒩𑒧𑒖𑒩𑒹 𑒔 𑒞𑒟𑒰𑓄𑒧𑓂𑒥𑒩𑒹 ।
𑒔𑒴𑒛𑓃𑒰𑒧𑒝𑒱𑓀 𑒞𑒟𑒰 𑒠𑒱𑒫𑓂𑒨𑓀 𑒏𑒳𑒝𑓂𑒛𑒪𑒹 𑒏𑒙𑒏𑒰𑒢𑒱 𑒔 ॥ 𑓒𑓕 ॥

क्षीरोदश्चामलं हारमजरे च तथाऽम्बरे ।
चूड़ामणिं तथा दिव्यं कुण्डले कटकानि च ॥ २५ ॥

𑒁𑒩𑓂𑒠𑓂𑒡𑒔𑒢𑓂𑒠𑓂𑒩𑓀 𑒞𑒟𑒰 𑒬𑒳𑒦𑓂𑒩𑓀 𑒏𑒹𑒨𑒴𑒩𑒰𑒢𑓂𑒞𑓂𑒮𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒥𑒰𑒯𑒳𑒭𑒳 ।
𑒢𑒴𑒣𑒳𑒩𑒾 𑒫𑒱𑒧𑒪𑒾 𑒞𑒠𑓂𑒫𑒹𑒠𑓂𑒑𑓂𑒩𑒻𑒫𑒹𑒨𑒏𑒧𑒢𑒳𑒞𑓂𑒞𑒧𑒧𑓂 ॥𑓒𑓖॥

अर्द्धचन्द्रं तथा शुभ्रं केयूरान्त्सर्व्वबाहुषु ।
नूपुरौ विमलौ तद्वेद्ग्रैवेयकमनुत्तमम् ॥२६॥

𑒁𑒓𑓂𑒑𑒳𑒪𑒲𑒨𑒏 – 𑒩𑒞𑓂𑒢𑒰𑒢𑒱 𑒮𑒧𑒮𑓂𑒞𑒰𑒮𑓂𑒫𑒓𑓂𑒑𑒳𑒪𑒲𑒭𑒳 𑒔 ।
𑒫𑒱𑒬𑓂𑒫𑒏𑒩𑓂𑒧𑓂𑒧𑒰 𑒠𑒠𑒾 𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒣𑒩𑒬𑒳𑓀 𑒔𑒰𑒞𑒱𑒢𑒱𑒩𑓂𑒧𑓂𑒧𑒪𑒧𑓂 ||𑓒𑓗||

अङ्गुलीयक – रत्नानि समस्तास्वङ्गुलीषु च ।
विश्वकर्म्मा ददौ तस्यै परशुं चातिनिर्म्मलम् ||२७||

𑒁𑒮𑓂𑒞𑓂𑒩𑒰𑒝𑓂𑒨𑒢𑒹𑒏𑒩𑒴𑒣𑒰𑒝𑒱 𑒞𑒟𑒰𑓄𑒦𑒹𑒠𑓂𑒨𑒘𑓂𑒔 𑒠𑓀𑒬𑒢𑒧𑓂 ।
𑒁𑒧𑓂𑒪𑒰𑒢𑒣𑒓𑓂𑒏𑒖𑒰𑓀 𑒧𑒰𑒪𑒰𑓀 𑒬𑒱𑒩𑒮𑓂𑒨𑒳𑒩𑒮𑒱 𑒔𑒰𑒣𑒩𑒰𑒧𑓂 ||𑓒𑓘||

अस्त्राण्यनेकरूपाणि तथाऽभेद्यञ्च दंशनम् ।
अम्लानपङ्कजां मालां शिरस्युरसि चापराम् ||२८||

𑒁𑒠𑒠𑒖𑓂𑒖𑒪𑒡𑒱 𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒣𑒓𑓂𑒏𑒖𑓀 𑒔𑒰𑒞𑒱𑒬𑒼𑒦𑒢𑒧𑓂 ।
𑒯𑒱𑒧𑒫𑒰𑒢𑓂𑒫𑒰𑒯𑒢𑓀 𑒮𑒱𑓀𑒯 𑒩𑒞𑓂𑒢𑒰𑒢𑒱 𑒫𑒱𑒫𑒱𑒡𑒰𑒢𑒱 𑒔 ||𑓒𑓙||

अददज्जलधि तस्यै पङ्कजं चातिशोभनम् ।
हिमवान्वाहनं सिंह रत्नानि विविधानि च ||२९||

𑒠𑒠𑒰𑒫𑒬𑒴𑒢𑓂𑒨𑓀 𑒮𑒳𑒩𑒨𑒰 𑒣𑒰𑒢𑒣𑒰𑒞𑓂𑒩𑓀 𑒡𑒢𑒰𑒡𑒱𑒣𑓁 ।
𑒬𑒹𑒭𑒬𑓂𑒔 𑒮𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒢𑒰𑒑𑒹𑒬𑒼 𑒧𑒯𑒰𑒧𑒝𑒱 – 𑒫𑒱𑒦𑒴𑒭𑒱𑒞𑒧𑓂 ॥𑓓𑓐॥

ददावशून्यं सुरया पानपात्रं धनाधिपः ।
शेषश्च सर्व्वनागेशो महामणि – विभूषितम् ॥३०॥

𑒢𑒰𑒑𑒯𑒰𑒩𑓀 𑒠𑒠𑒾 𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒡𑒞𑓂𑒞𑒹 𑒨𑓁 𑒣𑒵𑒟𑒱𑒫𑒲𑒧𑒱𑒧𑒰𑒧𑓂 ॥
𑒁𑒢𑓂𑒨𑒻𑒩𑒣𑒱 𑒮𑒳𑒩𑒻𑒩𑓂𑒠𑓂𑒠𑒹𑒫𑒲 𑒦𑒴𑒭𑒝𑒻𑒩𑒰𑒨𑒳𑒡𑒻𑒮𑓂𑒞𑒟𑒰 ॥𑓓𑓑॥

नागहारं ददौ तस्यै धत्ते यः पृथिवीमिमाम् ॥
अन्यैरपि सुरैर्द्देवी भूषणैरायुधैस्तथा ॥३१॥

𑒮𑒧𑓂𑒧𑒰𑒢𑒱𑒞𑒰 𑒢𑒢𑒰𑒠𑒼𑒔𑓂𑒔𑒻𑓁 𑒮𑒰𑒙𑓂𑒙𑒯𑒰𑒮𑓀 𑒧𑒳𑒯𑒳𑒩𑓂𑒧𑓂𑒧𑒳𑒯𑒳𑓁 ।
𑒞𑒮𑓂𑒨𑒰 𑒢𑒰𑒠𑒹𑒢 𑒒𑒼𑒩𑒝 𑒏𑒵𑒞𑓂𑒮𑓂𑒢𑒧𑒰𑒣𑒴𑒩𑒱𑒞𑒢𑓂𑒢𑒦𑓁 ||𑓓𑓒||

सम्मानिता ननादोच्चैः साट्टहासं मुहुर्म्मुहुः ।
तस्या नादेन घोरण कृत्स्नमापूरितन्नभः ||३२||

𑒁𑒧𑒰𑒞𑒰𑓄𑒞𑒱𑒧𑒯𑒞𑒰 𑒣𑓂𑒩𑒞𑒱𑒬𑒥𑓂𑒠𑒼 𑒧𑒯𑒰𑒢𑒦𑒴𑒞𑓂 ।
𑒔𑒳𑒏𑓂𑒭𑒳𑒦𑒳𑓁 𑒮𑒏𑒪𑒰 𑒪𑒼𑒏𑒰𑓁 𑒮𑒧𑒳𑒠𑓂𑒩𑒰𑒬𑓂𑒔 𑒔𑒏𑒧𑓂𑒣𑒱𑒩𑒹 ||𑓓𑓓॥

अमाताऽतिमहता प्रतिशब्दो महानभूत् ।
चुक्षुभुः सकला लोकाः समुद्राश्च चकम्पिरे ||३३॥

𑒔𑒔𑒰𑒪 𑒫𑒮𑒳𑒡𑒰 𑒔𑒹𑒪𑒳𑓁 𑒮𑒏𑒪𑒰𑒬𑓂𑒔 𑒧𑒯𑒲𑒡𑒩𑒰𑓁 |
𑒖𑒨𑒹𑒞𑒱 𑒠𑒹𑒫𑒰𑒬𑓂𑒔 𑒧𑒳𑒠𑒰 𑒞𑒰𑒧𑒴𑒔𑒳𑓁 𑒮𑒱𑓀𑒯𑒫𑒰𑒯𑒱𑒢𑒲𑒧𑓂 ॥𑓓𑓔॥

चचाल वसुधा चेलुः सकलाश्च महीधराः |
जयेति देवाश्च मुदा तामूचुः सिंहवाहिनीम् ॥३४॥

𑒞𑒳𑒭𑓂𑒙𑒳𑒫𑒳𑒩𑓂𑒧𑓂𑒧𑒳𑒢𑒨𑒬𑓂𑒔𑒻𑒢𑒰𑓀 𑒦𑒏𑓂𑒞𑒱𑒢𑒧𑓂𑒩𑒰𑒞𑓂𑒧𑒧𑒵𑒞𑓂𑒞𑒨𑓁 ।
𑒠𑒵𑒭𑓂𑒙𑓂𑒫𑒰 𑒮𑒧𑒮𑓂𑒞𑓀 𑒮𑓀𑒏𑓂𑒭𑒳𑒥𑓂𑒡𑓀 𑒞𑓂𑒩𑒻𑒪𑒼𑒏𑓂𑒨𑒧𑒧𑒩𑒰𑒩𑒨𑓁 ||𑓓𑓕||

तुष्टुवुर्म्मुनयश्चैनां भक्तिनम्रात्ममृत्तयः ।
दृष्ट्वा समस्तं संक्षुब्धं त्रैलोक्यममरारयः ||३५||

𑒮𑒢𑓂𑒢𑒠𑓂𑒡𑒰𑒐𑒱𑒪𑒮𑒻𑒢𑓂𑒨𑒰𑒮𑓂𑒞𑒹 𑒮𑒧𑒳𑒞𑓂𑒞𑒮𑓂𑒟𑒳𑒩𑒳𑒠𑒰𑒨𑒳𑒡𑒰𑓁 ।
𑒂𑓁 𑒏𑒱𑒧𑒹𑒞𑒠𑒱𑒞𑒱 𑒏𑓂𑒩𑒼𑒡𑒰𑒠𑒰𑒦𑒰𑒭𑓂𑒨 𑒧𑒯𑒱𑒭𑒰𑒮𑒳𑒩𑓁 ॥𑓓𑓖॥

सन्नद्धाखिलसैन्यास्ते समुत्तस्थुरुदायुधाः ।
आः किमेतदिति क्रोधादाभाष्य महिषासुरः ॥३६॥

𑒁𑒦𑓂𑒨𑒡𑒰𑒫𑒞 𑒞𑓀 𑒬𑒥𑓂𑒠𑒧𑒬𑒹𑒭𑒻𑒩𑒮𑒳𑒩𑒻𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒵𑒞𑒱𑓁 ।
𑒮 𑒠𑒠𑒩𑓂𑒬 𑒞𑒞𑒼 𑒠𑒹𑒫𑒲𑓀 𑒫𑓂𑒨𑒰𑒣𑓂𑒞𑒪𑒼𑒏𑒞𑓂𑒩𑒨𑒢𑓂𑒞𑓂𑒫𑒱𑒭𑒰 ||𑓓𑓗||

अभ्यधावत तं शब्दमशेषैरसुरैर्व्वृतिः ।
स ददर्श ततो देवीं व्याप्तलोकत्रयन्त्विषा ||३७||

𑒣𑒰𑒠𑒰𑒏𑓂𑒩𑒰𑒢𑓂𑒞𑓂𑒨𑒰 𑒢𑒞𑒦𑒳𑒫𑓀 𑒏𑒱𑒩𑒲𑒙𑒼𑒪𑓂𑒪𑒱𑒐𑒱𑒞𑒰𑒧𑓂𑒥𑒩𑒰𑒧𑓂 ।
𑒏𑓂𑒭𑒼𑒦𑒱𑒞𑒰𑒬𑒹𑒭𑒣𑒰𑒞𑒰𑒪𑒰𑓀 𑒡𑒢𑒳𑒩𑓂𑒖𑓂𑒖𑓂𑒨𑒰𑒢𑒱𑓁𑒮𑓂𑒫𑒢𑒹𑒢 𑒞𑒰𑒧𑓂 ॥𑓓𑓘॥

पादाक्रान्त्या नतभुवं किरीटोल्लिखिताम्बराम् ।
क्षोभिताशेषपातालां धनुर्ज्ज्यानिःस्वनेन ताम् ॥३८॥

𑒠𑒱𑒬𑒼 𑒦𑒳𑒖𑒮𑒯𑒮𑓂𑒩𑒹𑒝 𑒮𑒧𑒢𑓂𑒞𑒰𑒠𑓂𑒫𑓂𑒨𑒰𑒣𑓂𑒨 𑒮𑓀𑒮𑓂𑒟𑒱𑒞𑒰𑒧𑓂 ।
𑒞𑒞𑓁 𑒣𑓂𑒩𑒫𑒫𑒵𑒞𑒹 𑒨𑒳𑒠𑓂𑒡𑒢𑓂𑒞𑒨𑒰 𑒠𑒹𑒫𑓂𑒨𑒰 𑒮𑒳𑒩𑒠𑓂𑒫𑒱𑒭𑒰𑒧𑓂 ॥ 𑓓𑓙 ॥

दिशो भुजसहस्रेण समन्ताद्व्याप्य संस्थिताम् ।
ततः प्रववृते युद्धन्तया देव्या सुरद्विषाम् ॥ ३९ ॥

𑒬𑒮𑓂𑒞𑓂𑒩𑒰𑒮𑓂𑒞𑓂𑒩𑒻𑒩𑓂𑒥𑓂𑒥𑒯𑒳𑒡𑒰 𑒧𑒳𑒏𑓂𑒞𑒻𑒩𑒰𑒠𑒲𑒣𑒱𑒞𑒠𑒱𑒑𑒢𑓂𑒞𑒩𑒧𑓂 ।
𑒧𑒯𑒱𑒭𑒰𑒮𑒳𑒩𑒮𑒹𑒢𑒰𑒢𑒲𑒬𑓂𑒔𑒱𑒏𑓂𑒭𑒳𑒩𑒰𑒐𑓂𑒨𑒼 𑒧𑒯𑒰𑒮𑒳𑒩𑓁 ॥𑓔𑓐॥

शस्त्रास्त्रैर्ब्बहुधा मुक्तैरादीपितदिगन्तरम् ।
महिषासुरसेनानीश्चिक्षुराख्यो महासुरः ॥४०॥

𑒨𑒳𑒨𑒳𑒡𑒹 𑒔𑒰𑒧𑒩𑒬𑓂𑒔𑒰𑒢𑓂𑒨𑒻𑒬𑓂𑒔𑒞𑒳𑒩𑒓𑓂𑒑𑒥𑒪𑒰𑒢𑓂𑒫𑒱𑒞𑓁 ।
𑒩𑒟𑒰𑒢𑒰𑒧𑒨𑒳𑒞𑒻𑓁 𑒭𑒛𑓂𑒦𑒱𑒩𑒳𑒠𑒑𑓂𑒩𑒰𑒐𑓂𑒨𑒼 𑒧𑒯𑒰𑒮𑒳𑒩𑓁 ॥𑓔𑓑॥

युयुधे चामरश्चान्यैश्चतुरङ्गबलान्वितः ।
रथानामयुतैः षड्भिरुदग्राख्यो महासुरः ॥४१॥

𑒁𑒨𑒳𑒡𑓂𑒨𑒞𑒰𑒨𑒳𑒞𑒰𑒢𑒰𑓀 𑒔 𑒮𑒯𑒮𑓂𑒩𑒹𑒝 𑒧𑒯𑒰𑒯𑒢𑒳𑓁 ।
𑒣𑒘𑓂𑒔𑒰𑒬𑒠𑓂𑒦𑒱𑒬𑓂𑒔 𑒢𑒱𑒨𑒳𑒞𑒻𑒩𑒮𑒱𑒪𑒼𑒧𑒰 𑒧𑒯𑒰𑒮𑒳𑒩𑓁 ॥𑓔𑓒॥

अयुध्यतायुतानां च सहस्रेण महाहनुः ।
पञ्चाशद्भिश्च नियुतैरसिलोमा महासुरः ॥४२॥

𑒁𑒨𑒳𑒞𑒰𑒢𑒰𑓀 𑒬𑒞𑒻𑓁 𑒭𑒛𑓂𑒦𑒱𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒰𑒭𑓂𑒏𑒪𑒼 𑒨𑒳𑒨𑒳𑒡𑒹 𑒩𑒝𑒹 ।
𑒑𑒖𑒥𑒰𑒖𑒱 – 𑒮𑒯𑒮𑓂𑒩𑒾𑒒𑒻𑒩𑒢𑒹𑒏𑒻𑓁 𑒣𑒩𑒱𑒫𑒰𑒩𑒱𑒞𑓁 ॥𑓔𑓓॥ 

अयुतानां शतैः षड्भिर्व्वाष्कलो युयुधे रणे ।
गजबाजि – सहस्रौघैरनेकैः परिवारितः ॥४३॥

𑒫𑒵𑒞𑒼𑒩𑒟𑒰𑒢𑒰𑓀 𑒏𑒼𑒙𑓂𑒨𑒰 𑒔 𑒨𑒳𑒠𑓂𑒡𑒹𑒞𑒮𑓂𑒧𑒱𑒢𑓂𑒢𑒨𑒳𑒡𑓂𑒡𑒞 ।
𑒥𑒱𑒛𑓃𑒰𑒪𑒰𑒐𑓂𑒨𑒼𑓄𑒨𑒳𑒞𑒰𑒢𑒰𑓀 𑒔 𑒣𑒘𑓂𑒔𑒰𑒬𑒠𑓂𑒦𑒱𑒩𑒟𑒰𑒨𑒳𑒞𑒻𑓁 ॥𑓔𑓔॥

वृतोरथानां कोट्या च युद्धेतस्मिन्नयुध्धत ।
बिड़ालाख्योऽयुतानां च पञ्चाशद्भिरथायुतैः ॥४४॥

𑒨𑒳𑒨𑒳𑒡𑒹 𑒮𑒨𑓂𑒨𑒳𑒿𑒑𑒹 𑒞𑒞𑓂𑒩 𑒮𑓂𑒟𑒰𑒢𑒰𑓀 𑒣𑒩𑒱𑒫𑒰𑒩𑒱𑒞𑓁 ।
𑒁𑒢𑓂𑒨𑒹 𑒔 𑒞𑒞𑓂𑒩𑒰𑒨𑒳𑒞𑒬𑒼𑒩𑒟𑒢𑒰𑒑𑒯𑒨𑒻𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒵𑒞𑒰𑓁 ॥ 𑓔𑓕 ॥

युयुधे सय्युँगे तत्र स्थानां परिवारितः ।
अन्ये च तत्रायुतशोरथनागहयैर्व्वृताः ॥ ४५ ॥

𑒨𑒳𑒨𑒳𑒡𑒳𑓁 𑒮𑒨𑓂𑒨𑒳𑒿𑒑𑒹 𑒠𑒹𑒫𑓂𑒨𑒰 𑒮𑒯 𑒞𑒞𑓂𑒩 𑒧𑒯𑒰𑒮𑒳𑒩𑒰𑓁 ।
𑒏𑒼𑒙𑒱𑒏𑒼𑒙𑒱𑒮𑒯𑒮𑓂𑒩𑒻𑒮𑓂𑒞𑒳 𑒩𑒟𑒰𑒢𑒰𑒢𑓂𑒠𑒢𑓂𑒞𑒱𑒢𑒰𑒢𑓂𑒞𑒟𑒰 ॥ 𑓔𑓖॥

युयुधुः सय्युँगे देव्या सह तत्र महासुराः ।
कोटिकोटिसहस्रैस्तु रथानान्दन्तिनान्तथा ॥ ४६॥

𑒯𑒨𑒰𑒢𑒰𑓀 𑒔 𑒫𑒵𑒞𑒼 𑒨𑒳𑒠𑓂𑒡𑒹 𑒞𑒞𑓂𑒩𑒰𑒦𑒴𑒢𑓂𑒧𑒯𑒱𑒭𑒰𑒮𑒳𑒩𑓁 ।
𑒞𑒼𑒧𑒩𑒻𑒦𑒱𑒢𑓂𑒠𑒱𑒣𑒰𑒪𑒻𑒬𑓂𑒔 𑒬𑒏𑓂𑒞𑒱𑒦𑒱𑒩𑓂𑒧𑓂𑒧𑒮𑒪𑒻𑒮𑓂𑒞𑒟𑒰 । 𑓔𑓗 ।

हयानां च वृतो युद्धे तत्राभून्महिषासुरः ।
तोमरैभिन्दिपालैश्च शक्तिभिर्म्मसलैस्तथा । ४७ ।

𑒨𑒳𑒨𑒳𑒡𑒳𑓁 𑒮𑒨𑓂𑒨𑒳𑒿𑒑𑒹 𑒠𑒹𑒫𑓂𑒨𑒰 𑒐𑒛𑓂𑒑𑒻𑓁 𑒣𑒩𑒬𑒳𑒣𑒙𑓂𑒙𑒱𑒬𑒻𑓁 ।
𑒏𑒹𑒔𑒱𑒔𑓂𑒔 𑒔𑒱𑒏𑓂𑒭𑒱𑒣𑒳𑓁 𑒬𑒏𑓂𑒞𑒲𑓁 𑒏𑒹𑒔𑒱𑒞𑓂𑒣𑒰𑒬𑒰𑒿𑒮𑓂𑒞𑒟𑒰𑓄𑒣𑒩𑒹 ||𑓔𑓘||

युयुधुः सय्युँगे देव्या खड्गैः परशुपट्टिशैः ।
केचिच्च चिक्षिपुः शक्तीः केचित्पाशाँस्तथाऽपरे ||४८||

𑒠𑒹𑒫𑒲𑓀 𑒐𑒛𑓂𑒑𑒣𑓂𑒩𑒯𑒰𑒩𑒻𑒮𑓂𑒞𑒳 𑒞𑒹 𑒞𑒰𑓀 𑒯𑒢𑓂𑒞𑒳𑒧𑓂𑒣𑓂𑒩𑒔𑒏𑓂𑒩𑒧𑒳𑓁 ।
𑒮𑒰𑓄𑒣𑒱 𑒠𑒹𑒫𑒲 𑒞𑒞𑒮𑓂𑒞𑒰𑒢𑒱 𑒬𑒮𑓂𑒞𑓂𑒩𑒰𑒝𑓂𑒨𑒮𑓂𑒞𑓂𑒩𑒰𑒝𑒱 𑒔𑒝𑓂𑒛𑒱𑒏𑒰 ॥𑓔𑓙॥

देवीं खड्गप्रहारैस्तु ते तां हन्तुम्प्रचक्रमुः ।
साऽपि देवी ततस्तानि शस्त्राण्यस्त्राणि चण्डिका ॥४९॥

𑒪𑒲𑒪𑒨𑒻𑒫 𑒣𑓂𑒩𑒔𑒱𑒔𑓂𑒕𑒹𑒠 𑒢𑒱𑒖𑒬𑒮𑓂𑒞𑓂𑒩𑒰𑒮𑓂𑒞𑓂𑒩𑒫𑒩𑓂𑒭𑒱𑒝𑒲 ।
𑒁𑒢𑒰𑒨𑒮𑓂𑒞𑒰𑒢𑒢𑒰 𑒠𑒹𑒫𑒲 𑒮𑓂𑒞𑒴𑒨𑒧𑒰𑒢𑒰 𑒮𑒳𑒩𑒩𑓂𑒭𑒱𑒦𑒱𑓁 ॥ 𑓕𑓐 ॥

लीलयैव प्रचिच्छेद निजशस्त्रास्त्रवर्षिणी ।
अनायस्तानना देवी स्तूयमाना सुरर्षिभिः ॥ ५० ॥

𑒧𑒳𑒧𑒼𑒔𑒰𑒮𑒳𑒩𑒠𑒹𑒯𑒹𑒭𑒳 𑒬𑒮𑓂𑒞𑓂𑒩𑒰𑒝𑓂𑒨𑒮𑓂𑒞𑓂𑒩𑒰𑒝𑒱 𑒔𑒹𑒬𑓂𑒫𑒩𑒲 ।
𑒮𑒼𑓄𑒣𑒱 𑒏𑓂𑒩𑒳𑒠𑓂𑒡𑒼 𑒡𑒳𑒞𑒮𑒙𑒼 𑒠𑒹𑒫𑓂𑒨𑒰 𑒫𑒰𑒯𑒢𑒏𑒹𑒮𑒩𑒲 ॥𑓕𑓑॥

मुमोचासुरदेहेषु शस्त्राण्यस्त्राणि चेश्वरी ।
सोऽपि क्रुद्धो धुतसटो देव्या वाहनकेसरी ॥५१॥

𑒔𑒔𑒰𑒩𑒰𑒮𑒳𑒩𑒮𑒻𑒢𑓂𑒨𑒹𑒭𑒳 𑒫𑒢𑒹𑒭𑓂𑒫𑒱𑒫 𑒯𑒳𑒞𑒰𑒬𑒢𑓁 ।
𑒢𑒱𑓁𑒬𑓂𑒫𑒰𑒮𑒰𑒢𑓂𑒧𑒳𑒧𑒳𑒔𑒹 𑒨𑒰𑒿𑒬𑓂𑒔 𑒨𑒳𑒡𑓂𑒨𑒧𑒰𑒢𑒰 𑒩𑒝𑒹𑓄𑒧𑓂𑒥𑒱𑒏𑒰 ||𑓕𑓒||

चचारासुरसैन्येषु वनेष्विव हुताशनः ।
निःश्वासान्मुमुचे याँश्च युध्यमाना रणेऽम्बिका ||५२||

𑒞 𑒋𑒫 𑒮𑒠𑓂𑒨𑓁 𑒮𑒧𑓂𑒦𑒴𑒞𑒰 𑒑𑒝𑒰𑓁 𑒬𑒞-𑒮𑒯𑒮𑓂𑒩𑒬𑓁 ।
𑒨𑒳𑒨𑒳𑒡𑒳𑒮𑓂𑒞𑒹 𑒣𑒩𑒬𑒳𑒦𑒱𑒩𑓂𑒥𑓂𑒦𑒱𑒢𑓂𑒠𑒱𑒣𑒰𑒪𑒰𑒮𑒱𑒣𑒙𑓂𑒙𑒱𑒬𑒻𑓁 ॥ 𑓕𑓓॥

त एव सद्यः सम्भूता गणाः शत-सहस्रशः ।
युयुधुस्ते परशुभिर्ब्भिन्दिपालासिपट्टिशैः ॥ ५३॥

𑒢𑒰𑒬𑒨𑒢𑓂𑒞𑒼𑓄𑒮𑒳𑒩𑒑𑒝𑒰𑒢𑓂𑒠𑒹𑒫𑒲𑒬𑒞𑓂𑒞𑒨𑒳𑒣𑒥𑒵𑓀 𑒯𑒱𑒞𑒰𑓁 ।
𑒁𑒫𑒰𑒠𑒨𑒢𑓂𑒞 𑒣𑒙𑒯𑒰𑒢𑓂𑒑𑒝𑒰𑓁 𑒬𑒓𑓂𑒐𑒰𑒿𑒮𑓂𑒞𑒟𑒰𑓄𑒣𑒩𑒹 ॥ 𑓕𑓔॥

नाशयन्तोऽसुरगणान्देवीशत्तयुपबृं हिताः ।
अवादयन्त पटहान्गणाः शङ्खाँस्तथाऽपरे ॥ ५४॥

𑒧𑒵𑒠𑒓𑓂𑒑𑒰𑒿𑒬𑓂𑒔 𑒞𑒟𑒻𑒫𑒰𑒢𑓂𑒨𑒹 𑒞𑒮𑓂𑒧𑒱𑒢𑓂𑒨𑒳𑒠𑓂𑒡 𑒧𑒯𑒼𑒞𑓂𑒮𑒫𑒹 ।
𑒞𑒞𑒼 𑒠𑒹𑒫𑒲 𑒞𑓂𑒩𑒱𑒬𑒴𑒪𑒹𑒢 𑒑𑒠𑒨𑒰 𑒬𑒏𑓂𑒞𑒱𑒫𑒵𑒭𑓂𑒙𑒱𑒦𑒱𑓁 ॥𑓕𑓕॥

मृदङ्गाँश्च तथैवान्ये तस्मिन्युद्ध महोत्सवे ।
ततो देवी त्रिशूलेन गदया शक्तिवृष्टिभिः ॥५५॥

𑒐𑒛𑓂𑒑𑒰𑒠𑒱𑒦𑒱𑒬𑓂𑒔 𑒬𑒞𑒬𑒼 𑒢𑒱𑒖𑒒𑒰𑒢 𑒧𑒯𑒰𑒮𑒳𑒩𑒰𑒢𑓂 ।
𑒣𑒰𑒞𑒨𑒰𑒧𑒰𑒮 𑒔𑒻𑒫𑒰𑒢𑓂𑒨𑒰𑒢𑓂𑒒𑒝𑓂𑒙𑒰𑒮𑓂𑒫𑒢-𑒫𑒱𑒧𑒼𑒯𑒱𑒞𑒰𑒢𑓂 ॥𑓕𑓖॥

खड्गादिभिश्च शतशो निजघान महासुरान् ।
पातयामास चैवान्यान्घण्टास्वन-विमोहितान् ॥५६॥

𑒁𑒮𑒳𑒩𑒰𑒢𑓂𑒦𑒳𑒫𑒱 𑒣𑒰𑒬𑒹𑒢 𑒥𑒠𑓂𑒡𑓂𑒫𑒰 𑒔𑒰𑒢𑓂𑒨𑒰𑒢𑒏𑒩𑓂𑒭𑒨𑒞𑓂 ।
𑒏𑒹𑒔𑒱𑒠𑓂𑒠𑓂𑒡𑒱𑒡𑒰 𑒏𑒵𑒞𑒰𑒮𑓂𑒞𑒲𑒏𑓂𑒭𑓂𑒝𑒻𑓁 𑒐𑒛𑓂𑒑𑒣𑒰𑒞𑒻𑒮𑓂𑒞𑒟𑒰𑓄𑒣𑒩𑒹 ॥𑓕𑓗॥

असुरान्भुवि पाशेन बद्ध्वा चान्यानकर्षयत् ।
केचिद्द्धिधा कृतास्तीक्ष्णैः खड्गपातैस्तथाऽपरे ॥५७॥

𑒫𑒱𑒣𑒼𑒟𑒱𑒞𑒰 𑒢𑒱𑒣𑒰𑒞𑒹𑒢 𑒑𑒠𑒨𑒰 𑒦𑒳𑒫𑒱 𑒬𑒹𑒩𑒞𑒹 ।
𑒫𑒹𑒧𑒳𑒬𑓂𑒔 𑒏𑒹𑒔𑒱𑒠𑓂𑒩𑒳 𑒒𑒱𑒩𑓀 𑒧𑒳𑒮𑒪𑒹𑒢 𑒦𑒵𑒬𑓀 𑒯𑒞𑒰𑓁 ||𑓕𑓘||

विपोथिता निपातेन गदया भुवि शेरते ।
वेमुश्च केचिद्रु घिरं मुसलेन भृशं हताः ||५८||

𑒏𑒹𑒔𑒱𑒢𑓂𑒢𑒱𑒣𑒞𑒱𑒞𑒰 𑒦𑒴𑒧𑒾 𑒦𑒱𑒢𑓂𑒢𑒰𑓁 𑒬𑒴𑒪𑒹𑒢 𑒫𑒏𑓂𑒭𑒮𑒱 ।
𑒢𑒱𑒩𑒢𑓂𑒞𑒩𑒰𑓁 𑒬𑒩𑒾𑒒𑒹𑒝 𑒏𑒵𑒞𑒰𑓁 𑒏𑒹𑒔𑒱𑒠𑓂𑒩𑒝𑒖𑒱𑒩𑒹 ॥𑓕𑓙॥

केचिन्निपतिता भूमौ भिन्नाः शूलेन वक्षसि ।
निरन्तराः शरौघेण कृताः केचिद्रणजिरे ॥५६॥

𑒮𑒹𑒢𑒰𑒢𑒳𑒏𑒰𑒩𑒱𑒝𑓁 𑒣𑓂𑒩𑒰𑒝𑒰𑒢𑓂𑒧𑒳𑒧𑒳𑒔𑒳𑒮𑓂𑒞𑓂𑒩𑒱𑒠𑒬𑒰𑒩𑓂𑒠𑓂𑒠𑒢𑒰𑓁 ।
𑒏𑒹𑒭𑒰𑒘𑓂𑒔𑒱𑒠𑓂𑒫𑒰𑒯𑒫𑒬𑓂𑒕𑒱𑒢𑓂𑒢𑒰𑒬𑓂𑒕𑒱𑒢𑓂𑒢𑒑𑓂𑒩𑒲𑒫𑒰𑒮𑓂𑒞𑒟𑒰𑓄𑒣𑒩𑒹 ॥𑓖𑓐॥

सेनानुकारिणः प्राणान्मुमुचुस्त्रिदशार्द्दनाः ।
केषाञ्चिद्वाहवश्छिन्नाश्छिन्नग्रीवास्तथाऽपरे ॥६०॥

𑒬𑒱𑒩𑒰𑓀𑒮𑒱 𑒣𑒹𑒞𑒳𑒩𑒢𑓂𑒨𑒹𑒭𑒰𑒧𑒢𑓂𑒨𑒹 𑒧𑒡𑓂𑒨𑒹 𑒫𑒱𑒠𑒰𑒩𑒱𑒞𑒰𑓁 ।
𑒫𑒱𑒔𑓂𑒕𑒱𑒢𑓂𑒢𑒖𑒓𑓂𑒒𑒰𑒮𑓂𑒞𑓂𑒫𑒣𑒩𑒹 𑒣𑒹𑒞𑒳𑒩𑒳𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒰𑓀 𑒧𑒯𑒰𑒮𑒳𑒩𑒰𑓁 ॥𑓖𑓑॥

शिरांसि पेतुरन्येषामन्ये मध्ये विदारिताः ।
विच्छिन्नजङ्घास्त्वपरे पेतुरुर्व्वां महासुराः ॥६१॥

𑒋𑒏𑒫𑒰𑒯𑓂𑒢𑒏𑓂𑒭𑒱𑒔𑒩𑒝𑒰𑓁 𑒏𑒹𑒔𑒱𑒠𑓂𑒠𑒻𑒫𑓂𑒨𑒰 𑒠𑓂𑒫𑒱𑒡𑒰𑒏𑒵𑒞𑒰𑓁 ।
𑒕𑒱𑒢𑓂𑒢𑒹𑓄𑒣𑒱 𑒔𑒰𑒢𑓂𑒨𑒹 𑒬𑒱𑒩𑒮𑒱 𑒣𑒞𑒱𑒞𑒰 𑒣𑒳𑒢𑒩𑒳𑒞𑓂𑒟𑒱𑒞𑒰𑓁 || 𑓖𑓒॥

एकवाह्नक्षिचरणाः केचिद्दैव्या द्विधाकृताः ।
छिन्नेऽपि चान्ये शिरसि पतिता पुनरुत्थिताः || ६२॥

𑒏𑒥𑒢𑓂𑒡𑒰 𑒨𑒳𑒨𑒳𑒡𑒳𑒩𑓂𑒠𑓂𑒠𑒹𑒫𑓂𑒨𑒰 𑒑𑒵𑒯𑒲𑒞𑒣𑒩𑒧𑒰𑒨𑒳𑒡𑒰𑓁 ।
𑒢𑒢𑒵𑒞𑒳𑒬𑓂𑒔𑒰𑓄𑒣𑒩𑒹 𑒞𑒞𑓂𑒩 𑒨𑒳𑒠𑓂𑒡𑒹 𑒞𑒴𑒩𑓂𑒨𑓂𑒨𑒪𑒨𑒰𑒬𑓂𑒩𑒱𑒞𑒰𑓁 ॥𑓖𑓓 ॥

कबन्धा युयुधुर्द्देव्या गृहीतपरमायुधाः ।
ननृतुश्चाऽपरे तत्र युद्धे तूर्य्यलयाश्रिताः ॥६३ ॥

𑒏𑒥𑒢𑓂𑒡𑒰𑒬𑓂𑒕𑒱𑒢𑓂𑒢-𑒬𑒱𑒩𑒮𑓁 𑒐𑒛𑓂𑒑𑒬𑒏𑓂𑒞𑓂𑒨𑒵𑒭𑓂𑒙𑒱-𑒣𑒰𑒝𑒨𑓁 ।
𑒞𑒱𑒭𑓂𑒚𑒞𑒱𑒭𑓂𑒚𑒹𑒞𑒱 𑒦𑒰𑒭𑒢𑓂𑒞𑒼 𑒠𑒹𑒫𑒲𑒧𑒢𑓂𑒨𑒹 𑒨𑒯𑒰𑒮𑒳𑒩𑒰𑓁 ||𑓖𑓔 ||

कबन्धाश्छिन्न-शिरसः खड्गशक्त्यृष्टि-पाणयः ।
तिष्ठतिष्ठेति भाषन्तो देवीमन्ये यहासुराः ||६४ ||

𑒣𑒰𑒞𑒱𑒞𑒻𑒩𑒟𑒢𑒰𑒑𑒰𑒬𑓂𑒫𑒻𑒩𑒮𑒳𑒩𑒻𑒬𑓂𑒔 𑒫𑒮𑒳𑒢𑓂𑒡𑒩𑒰 ।
𑒁𑒑𑒧𑓂𑒨𑒰 𑒮𑒰𑓄𑒦𑒫𑒞𑓂𑒞𑒞𑓂𑒩 𑒨𑒞𑓂𑒩𑒰𑒦𑒴𑒞𑓂𑒮 𑒧𑒯𑒰𑒩𑒝: ॥𑓖𑓕॥

पातितैरथनागाश्वैरसुरैश्च वसुन्धरा ।
अगम्या साऽभवत्तत्र यत्राभूत्स महारण: ॥६५॥

𑒬𑒼𑒝𑒱𑒞𑒾𑒒𑒰 𑒧𑒯𑒰𑒢𑒠𑓂𑒨𑓁 𑒮𑒠𑓂𑒨𑒮𑓂𑒞𑒞𑓂𑒩 𑒫𑒱𑒮𑒳𑒮𑓂𑒩𑒳𑒫𑒳𑓁 ।
𑒧𑒡𑓂𑒨𑒹 𑒔𑒰𑒮𑒳𑒩𑒮𑒻𑒢𑓂𑒨𑒮𑓂𑒨 𑒫𑒰𑒩𑒝𑒰𑒮𑒳𑒩𑒫𑒰𑒖𑒱𑒢𑒰𑒧𑓂 ॥ 𑓖𑓖 ॥

शोणितौघा महानद्यः सद्यस्तत्र विसुस्रुवुः ।
मध्ये चासुरसैन्यस्य वारणासुरवाजिनाम् ।। ६६ ।।

𑒏𑓂𑒭𑒝𑒹𑒢 𑒞𑒢𑓂𑒧𑒯𑒰𑒮𑒻𑒢𑓂𑒨𑒧𑒮𑒳𑒩𑒰𑒝𑒰𑓀 𑒞𑒟𑒰𑓄𑒧𑓂𑒥𑒱𑒏𑒰 ।
𑒢𑒱𑒢𑓂𑒨𑒹 𑒏𑓂𑒭𑒨𑓀 𑒨𑒟𑒰 𑒫𑒯𑓂𑒢𑒱𑒮𑓂𑒞𑒵𑒝𑒠𑒰𑒩𑒳𑒧𑒯𑒰𑒔𑒨𑒧𑓂 || 𑓖𑓗||

क्षणेन तन्महासैन्यमसुराणां तथाऽम्बिका ।
निन्ये क्षयं यथा वह्निस्तृणदारुमहाचयम् || ६७||

𑒮 𑒔 𑒮𑒱𑓀𑒯𑒼 𑒧𑒯𑒰𑒢𑒰𑒠𑒧𑒳𑒞𑓂𑒮𑒵𑒖𑒢𑓂𑒡𑒳𑒞 𑒏𑒹𑒮𑒩𑓁 ।
𑒬𑒩𑒲𑒩𑒹𑒦𑓂𑒨𑒼𑓄𑒧𑒩𑒰𑒩𑒲𑒝𑒰𑒧𑒮𑒴 𑒢𑒱𑒫 𑒫𑒱𑒔𑒱𑒢𑓂𑒫𑒞𑒱 ॥𑓖𑓘॥

स च सिंहो महानादमुत्सृजन्धुत केसरः ।
शरीरेभ्योऽमरारीणामसू निव विचिन्वति ॥६८॥

𑒠𑒹𑒫𑓂𑒨𑒰𑒑𑒝𑒻𑒬𑓂𑒔 𑒞𑒻𑒮𑓂𑒞𑒞𑓂𑒩 𑒏𑒵𑒞𑓀 𑒨𑒳𑒠𑓂𑒡𑒢𑓂𑒞𑒟𑒰𑓄𑒮𑒳𑒩𑒻𑓁 ।
𑒨𑒟𑒻𑒭𑒰𑓀 𑒞𑒳𑒭𑓂𑒙𑒳𑒫𑒳𑒩𑓂𑒠𑓂𑒠𑒹𑒫𑒰: 𑒣𑒳𑒭𑓂𑒣𑒫𑒵𑒭𑓂𑒙𑒱𑒧𑒳𑒔𑒼𑒠𑒱𑒫𑒱 ॥𑓖𑓙॥

देव्यागणैश्च तैस्तत्र कृतं युद्धन्तथाऽसुरैः ।
यथैषां तुष्टुवुर्द्देवा: पुष्पवृष्टिमुचोदिवि ॥६९॥

𑒃𑒞𑒱 𑒬𑓂𑒩𑒲𑒧𑒰𑒩𑓂𑒏𑓂𑒏𑒝𑓂𑒛𑒹𑒨𑒣𑒳𑒩𑒰𑒝𑒹 𑒮𑒰𑒫𑒩𑓂𑒝𑒱𑒏𑒹 𑒧𑒢𑓂𑒫𑒢𑓂𑒞𑒩𑒹 𑒠𑒹𑒫𑒲𑒧𑒰𑒯𑒰𑒞𑓂𑒧𑓂𑒨𑒹 𑒧𑒯𑒱𑒭𑒰𑒮𑒳𑒩𑒮𑒻𑒢𑓂𑒨𑒥𑒡𑓁 ॥𑓒॥

इति श्रीमार्क्कण्डेयपुराणे सावर्णिके मन्वन्तरे देवीमाहात्म्ये महिषासुरसैन्यबधः ॥२॥