𑒬𑓂𑒩𑒲 𑒧𑒰𑒩𑓂𑒏𑓂𑒏𑒝𑓂𑒛𑒹𑒨𑒣𑒳𑒩𑒰𑒝𑒹 𑒮𑒰𑒫𑒩𑓂𑒝𑓂𑒝𑒱𑒏𑒹 𑒧𑒢𑓂𑒫𑒢𑓂𑒞𑒩𑒹 𑒠𑒹𑒫𑒲𑒧𑒰𑒯𑒰𑒞𑓂𑒧𑓂𑒨𑒹 𑒠𑒴𑒞𑒫𑒰𑒏𑓂𑒨𑒧𑓂 ॥ 𑓕॥ – श्री मार्क्कण्डेयपुराणे सावर्ण्णिके मन्वन्तरे देवीमाहात्म्ये दूतवाक्यम् ॥ ५॥

 𑒇𑒭𑒱𑒩𑒳𑒫𑒰𑒔 ॥𑓑॥

ऋषिरुवाच ॥१॥

𑒣𑒳𑒩𑒰 𑒬𑒳𑒧𑓂𑒦-𑒢𑒱𑒬𑒳𑒧𑓂𑒦𑒰𑒦𑓂𑒨𑒰𑒧𑒮𑒳𑒩𑒰𑒦𑓂𑒨𑒰𑓀 𑒬𑒔𑒲𑒣𑒞𑒹𑓁 ।
𑒞𑓂𑒩𑒻𑒪𑒼𑒏𑓂𑒨𑒨𑓂𑒨𑒿𑒖𑓂𑒘𑒦𑒰𑒑𑒰𑒬𑓂𑒔 𑒯𑒵𑒞𑒰𑒧𑒠𑒥𑒪𑒰𑒬𑓂𑒩𑒨𑒰𑒞𑓂 ॥𑓒॥

पुरा शुम्भ-निशुम्भाभ्यामसुराभ्यां शचीपतेः ।
त्रैलोक्यय्यँज्ञभागाश्च हृतामदबलाश्रयात् ॥२॥

𑒞𑒰𑒫𑒹𑒫 𑒮𑒴𑒩𑓂𑒨𑓂𑒨𑒞𑒰𑒢𑓂𑒞𑒠𑓂𑒫𑒠𑒡𑒱𑒏𑒰𑒩𑓀 𑒞𑒟𑒻𑒢𑓂𑒠𑒫𑒧𑓂 ।
𑒏𑒾𑒫𑒹𑒩𑒧𑒟 𑒨𑒰𑒧𑓂𑒨𑒘𑓂𑒔 𑒔𑒏𑓂𑒩𑒰𑒞𑒹 𑒫𑒩𑒳𑒝𑒮𑓂𑒨 𑒔 ॥𑓓॥

तावेव सूर्य्यतान्तद्वदधिकारं तथैन्दवम् ।
कौवेरमथ याम्यञ्च चक्राते वरुणस्य च ॥३॥

𑒞𑒰𑒫𑒹𑒫 𑒣𑒫𑒢𑒩𑓂𑒠𑓂𑒡𑒱𑒘𑓂𑒔 𑒔𑒏𑓂𑒩𑒞𑒳𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒯𑓂𑒢𑒱-𑒏𑒧𑓂𑒧𑓀 𑒔 ।
𑒞𑒞𑒼 𑒠𑒹𑒫𑒰 𑒫𑒱𑒢𑒱𑒩𑓂𑒡𑓂𑒠𑒴𑒞𑒰𑒦𑓂𑒩𑒭𑓂𑒙𑒩𑒰𑒖𑓂𑒨𑒰𑓁 𑒣𑒩𑒰𑒖𑒱𑒞𑒰𑓁 ॥ 𑓔 ॥

तावेव पवनर्द्धिञ्च चक्रतुर्व्वह्नि-कम्मं च ।
ततो देवा विनिर्ध्दूताभ्रष्टराज्याः पराजिताः ॥ ४ ॥

𑒯𑒵𑒞𑒰𑒡𑒱𑒏𑒰𑒩𑒰𑒮𑓂𑒞𑓂𑒩𑒱𑒠𑒬𑒰𑒮𑓂𑒞𑒰𑒦𑓂𑒨𑒰𑓀 𑒮𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒹 𑒢𑒱𑒩𑒰𑒏𑒵𑒞𑒰𑓁 ।
𑒧𑒯𑒰𑒮𑒳𑒩𑒰𑒦𑓂𑒨𑒰𑒢𑓂𑒞𑒰𑓀 𑒠𑒹𑒫𑒲𑓀 𑒮𑓀𑒮𑓂𑒧𑒩𑒢𑓂𑒞𑓂𑒨𑒣𑒩𑒰𑒖𑒱𑒞𑒰𑒧𑓂 ॥𑓕॥

हृताधिकारास्त्रिदशास्ताभ्यां सर्व्वे निराकृताः ।
महासुराभ्यान्तां देवीं संस्मरन्त्यपराजिताम् ॥५॥

𑒞𑒨𑒰𑓄𑒮𑓂𑒧𑒰𑒏𑒫𑓂𑒫𑒿𑒩𑒼𑒠𑒞𑓂𑒞𑒼 𑒨𑒟𑒰𑓄𑓄𑒣𑒞𑓂𑒮𑒳 𑒮𑓂𑒧𑒵𑒞𑒰𑓄𑒐𑒱𑒪𑒰𑓁 ।
𑒦𑒫𑒞𑒰𑒢𑓂𑒢𑒰𑒬𑒨𑒱𑒭𑓂𑒨𑒰𑒧𑒱 𑒞𑒞𑓂𑒏𑓂𑒭𑒝𑒰𑒞𑓂𑒣𑒩𑒧𑒰𑒣𑒠𑓁 ॥ 𑓖॥

तयाऽस्माकव्वँरोदत्तो यथाऽऽपत्सु स्मृताऽखिलाः ।
भवतान्नाशयिष्यामि तत्क्षणात्परमापदः ॥ ६॥

𑒃𑒞𑒱 𑒏𑒵𑒞𑓂𑒫𑒰 𑒧𑒞𑒱𑒢𑓂𑒠𑒹𑒫𑒰 𑒯𑒱𑒧𑒫𑒢𑓂𑒞𑓀 𑒢𑒑𑒹𑒬𑓂𑒫𑒩𑒧𑓂 ।
𑒖𑒑𑓂𑒧𑒳𑒮𑓂𑒞𑒞𑓂𑒩 𑒞𑒞𑒼 𑒠𑒹𑒫𑒲𑓀 𑒫𑒱𑒭𑓂𑒝𑒳𑒧𑒰𑒨𑒰𑒧𑓂𑒣𑓂𑒩𑒞𑒳𑒭𑓂𑒙𑒳𑒫𑒳𑓁 ॥𑓗॥

इति कृत्वा मतिन्देवा हिमवन्तं नगेश्वरम् ।
जग्मुस्तत्र ततो देवीं विष्णुमायाम्प्रतुष्टुवुः ॥७॥

𑒠𑒹𑒫𑒰𑒆𑒔𑒳𑓁 ॥𑓘॥

देवाऊचुः ॥८॥

𑒢𑒧𑒼𑒠𑒹𑒫𑓂𑒨𑒻 𑒧𑒯𑒰𑒠𑒹𑒫𑓂𑒨𑒻 𑒬𑒱𑒫𑒰𑒨𑒻 𑒮𑒞𑒞𑒢𑓂𑒢𑒧𑓁 ।
𑒢𑒧𑓁 𑒣𑓂𑒩𑒏𑒵𑒞𑓂𑒨𑒻 𑒦𑒠𑓂𑒩𑒰𑒨𑒻 𑒢𑒱𑒨𑒞𑒰𑓁 𑒣𑓂𑒩𑒝𑒞𑒰𑓁 𑒮𑓂𑒧 𑒞𑒰𑒧𑓂 ॥𑓙॥

नमोदेव्यै महादेव्यै शिवायै सततन्नमः ।
नमः प्रकृत्यै भद्रायै नियताः प्रणताः स्म ताम् ॥९॥

𑒩𑒾𑒠𑓂𑒩𑒰𑒨𑒻 𑒢𑒧𑒼 𑒢𑒱𑒞𑓂𑒨𑒰𑒨𑒻 𑒑𑒾𑒨𑓂 𑒡𑒰𑒞𑓂𑒩𑓂𑒨𑒻 𑒢𑒧𑒼𑒢𑒧𑓁 ।
𑒖𑓂𑒨𑒼𑒞𑓂𑒮𑓂𑒢𑒰𑒨𑒻 𑒔𑒹𑒢𑓂𑒠𑒳𑒩𑒴𑒣𑒱𑒝𑓂𑒨𑒻 𑒮𑒳𑒐𑒰𑒨𑒻 𑒮𑒞𑒞𑒢𑓂𑒢𑒧 ॥𑓑𑓐॥

रौद्रायै नमो नित्यायै गौय् धात्र्यै नमोनमः ।
ज्योत्स्नायै चेन्दुरूपिण्यै सुखायै सततन्नम ॥१०॥

𑒏𑒪𑓂𑒨𑒰𑒨𑒻 𑒣𑓂𑒩𑒝𑒝𑒞𑒰𑒫𑒵𑒡𑓂𑒡𑒻 𑒮𑒱𑒡𑓂𑒡𑒻 𑒏𑒳𑒩𑓂𑒧𑓂𑒧𑒼 𑒢𑒧𑒼𑒢𑒧𑓁 ।
𑒢𑒻𑒩𑓂𑒇𑒞𑓂𑒨𑒻 𑒦𑒴𑒦𑒵𑒞𑒰𑒪𑓂𑒪𑒿𑒏𑓂𑒭𑓂𑒧𑓂𑒨𑒻 𑒬𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒰𑒝𑓂𑒨𑒻 𑒞𑒹 𑒢𑒧𑒼𑒢𑒧 ॥𑓑𑓑 ॥

कल्यायै प्रणणतावृध्धै सिध्धै कुर्म्मो नमोनमः ।
नैर्ऋत्यै भूभृताल्लँक्ष्म्यै शर्व्वाण्यै ते नमोनम ॥ ११ ॥

𑒠𑒳𑒩𑓂𑒑𑓂𑒑𑒰𑒨𑒻 𑒠𑒳𑒩𑓂𑒑𑓂𑒑𑒰𑒣𑒰𑒩𑒰𑒨𑒻 𑒮𑒰𑒩𑒰𑒨𑒻 𑒮𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒏𑒰𑒩𑒱𑒝𑓂𑒨𑒻 ।
𑒐𑓂𑒨𑒰𑒞𑓂𑒨𑒻 𑒞𑒟𑒻𑒫 𑒏𑒵𑒭𑓂𑒝𑒰𑒨𑒹 𑒡𑒴𑒧𑓂𑒩𑒰𑒨𑒻 𑒮𑒞𑒞𑒢𑓂𑒢𑒧𑓁 ॥ 𑓑𑓒॥

दुर्ग्गायै दुर्ग्गापारायै सारायै सर्व्वकारिण्यै ।
ख्यात्यै तथैव कृष्णाये धूम्रायै सततन्नमः ॥ १२॥

𑒁𑒞𑒱𑒮𑒾𑒧𑓂𑒨𑒰𑒞𑒱𑒩𑒾𑒠𑓂𑒩𑒰𑒨𑒻 𑒢𑒞𑒰𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒢𑒧𑒼𑒢𑒧𑓁 ।
𑒢𑒧𑒼 𑒖𑒑𑒞𑓂𑒣𑓂𑒩𑒞𑒱𑒭𑓂𑒚𑒰𑒨𑒻 𑒠𑒹𑒫𑓂𑒨𑒻 𑒏𑒵𑒞𑓂𑒨𑒻 𑒢𑒧𑒼𑒢𑒧 ॥𑓑𑓓॥

अतिसौम्यातिरौद्रायै नतास्तस्यै नमोनमः ।
नमो जगत्प्रतिष्ठायै देव्यै कृत्यै नमोनम ॥१३॥

𑒨𑒰 𑒠𑒹𑒫𑒲 𑒮𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒦𑒴𑒞𑒹𑒭𑒳 𑒫𑒱𑒭𑓂𑒝𑒳𑒧𑒰𑒨𑒹𑒞𑒱 𑒬𑒥𑓂𑒠𑒱𑒞𑒰 ।
𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑓑 𑓔 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑓑𑓕 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒢𑒧𑒼𑒢𑒧𑓁 | 𑓑𑓖॥

या देवी सर्व्वभूतेषु विष्णुमायेति शब्दिता ।
नमस्तस्यै १ ४ नमस्तस्यै १५ नमस्तस्यै नमोनमः | १६॥

𑒨𑒰 𑒠𑒹𑒫𑒲 𑒮𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒦𑒴𑒞𑒹𑒭𑒳 𑒔𑒹𑒞𑒢𑒹𑒞𑓂𑒨𑒦𑒱𑒡𑒲𑒨𑒞𑒹 ।
𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑓑 𑓗 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑓑 𑓘 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒢𑒧𑒼𑒢𑒧𑓁 ॥𑓑𑓙॥

या देवी सर्व्वभूतेषु चेतनेत्यभिधीयते ।
नमस्तस्यै १ ७ नमस्तस्यै १ ८ नमस्तस्यै नमोनमः ॥१९॥

𑒨𑒰 𑒠𑒹𑒫𑒲 𑒮𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒦𑒴𑒞𑒹𑒭𑒳 𑒥𑒳𑒠𑓂𑒡𑒱𑒩𑒴𑒣𑒹𑒝 𑒮𑓀𑒮𑓂𑒟𑒱𑒞𑒰 ।
𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓒𑓐॥ 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑓒 𑓑 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒢𑒧𑒼𑒢𑒧𑓁 ||𑓒𑓒||

या देवी सर्व्वभूतेषु बुद्धिरूपेण संस्थिता ।
नमस्तस्यै ॥२०॥ नमस्तस्यै २ १ नमस्तस्यै नमोनमः ||२२||

𑒨𑒰 𑒠𑒹𑒫𑒲 𑒮𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒦𑒴𑒞𑒹𑒭𑒳 𑒢𑒱𑒠𑓂𑒩𑒰𑒩𑒴𑒣𑒹𑒝 𑒮𑓀𑒮𑓂𑒟𑒱𑒞𑒰 ।
𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓒𑓓॥ 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨 ॥𑓒𑓔॥ 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒢𑒧𑒼𑒢𑒧𑓁 ॥ 𑓒𑓕॥

या देवी सर्व्वभूतेषु निद्रारूपेण संस्थिता ।
नमस्तस्यै ॥२३॥ नमस्तस्य ॥२४॥ नमस्तस्यै नमोनमः ॥ २५॥

𑒨𑒰 𑒠𑒹𑒫𑒲 𑒮𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒦𑒴𑒞𑒹𑒭𑒳 𑒏𑓂𑒭𑒳𑒡𑒰𑒩𑒴𑒣𑒹𑒝 𑒮𑓀𑒮𑓂𑒟𑒱𑒞𑒰 ।
𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓒𑓖॥ 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓒𑓗॥ 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒢𑒧𑒼𑒢𑒧𑓁 ॥𑓒𑓘॥

या देवी सर्व्वभूतेषु क्षुधारूपेण संस्थिता ।
नमस्तस्यै ॥२६॥ नमस्तस्यै ॥२७॥ नमस्तस्यै नमोनमः ॥२८॥

𑒨𑒰 𑒠𑒹𑒫𑒲 𑒮𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒦𑒴𑒞𑒹𑒭𑒳 𑒕𑒰𑒨𑒰𑒩𑒴𑒣𑒹𑒝 𑒮𑓀𑒮𑓂𑒟𑒱𑒞𑒰 ।
𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓒𑓙॥ 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓓॥𑓐 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒢𑒧𑒼𑒢𑒧𑓁 ॥ 𑓓𑓑 ॥

या देवी सर्व्वभूतेषु छायारूपेण संस्थिता ।
नमस्तस्यै ॥२९॥ नमस्तस्यै ॥३॥० नमस्तस्यै नमोनमः ॥ ३१ ॥

𑒨𑒰 𑒠𑒹𑒫𑒲 𑒮𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒦𑒴𑒞𑒹𑒭𑒳 𑒬𑒏𑓂𑒞𑒱𑒩𑒴𑒣𑒹𑒝 𑒮𑓀𑒮𑓂𑒟𑒱𑒞𑒰 ।
𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓓𑓒॥ 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓓𑓓॥ 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒢𑒧𑒼𑒢𑒧𑓁 ॥𑓓𑓔॥

या देवी सर्व्वभूतेषु शक्तिरूपेण संस्थिता ।
नमस्तस्यै ॥३२॥ नमस्तस्यै ॥३३॥ नमस्तस्यै नमोनमः ॥३४॥

𑒨𑒰 𑒠𑒹𑒫𑒲 𑒮𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒦𑒵𑒞𑒹𑒭𑒳 𑒞𑒵𑒭𑓂𑒝𑒰𑒩𑒴𑒣𑒹𑒝 𑒮𑓀𑒮𑓂𑒟𑒱𑒞𑒰 ।
𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓓𑓕॥ 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓓𑓖॥ 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒢𑒧𑒼𑒢𑒧𑓁 ॥ 𑓓𑓗॥

या देवी सर्व्वभृतेषु तृष्णारूपेण संस्थिता ।
नमस्तस्यै ॥३५॥ नमस्तस्यै ॥३६॥ नमस्तस्यै नमोनमः ॥ ३७॥

𑒨𑒰 𑒠𑒹𑒫𑒲 𑒮𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒦𑒴𑒞𑒹𑒭𑒳 𑒏𑓂𑒭𑒰𑒢𑓂𑒞𑒱𑒩𑒴𑒣𑒹𑒝 𑒮𑓀𑒮𑓂𑒟𑒱𑒞𑒰 ।
𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓓॥𑓘 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓓𑓙॥ 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒢𑒧𑒼𑒢𑒧𑓁 ॥ 𑓔𑓐 ॥

या देवी सर्व्वभूतेषु क्षान्तिरूपेण संस्थिता ।
नमस्तस्यै ॥३॥८ नमस्तस्यै ॥३९॥ नमस्तस्यै नमोनमः ॥ ४० ॥

𑒨𑒰 𑒠𑒹𑒫𑒲 𑒮𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒦𑒴𑒞𑒹𑒭𑒳 𑒖𑒰𑒞𑒱𑒩𑒴𑒣𑒹𑒝 𑒮𑓀𑒮𑓂𑒟𑒱𑒞𑒰 ।
𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓔𑓑॥ 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓔𑓒॥ 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒢𑒧𑒼𑒢𑒧𑓁 ॥𑓔𑓓॥

या देवी सर्व्वभूतेषु जातिरूपेण संस्थिता ।
नमस्तस्यै ॥४१॥ नमस्तस्यै ॥४२॥ नमस्तस्यै नमोनमः ॥४३॥

𑒨𑒰 𑒠𑒫𑒲 𑒮𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒦𑒴𑒞𑒹𑒭𑒳 𑒪𑒖𑓂𑒖𑒰𑒩𑒴𑒣𑒹𑒝 𑒮𑓀𑒮𑓂𑒟𑒱𑒞𑒰 ।
𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓔𑓔॥ 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓔𑓕॥ 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒢𑒧𑒼𑒢𑒧𑓁 ॥𑓔𑓖॥

या दवी सर्व्वभूतेषु लज्जारूपेण संस्थिता ।
नमस्तस्यै ॥४४॥ नमस्तस्यै ॥४५॥ नमस्तस्यै नमोनमः ॥४६॥

𑒨𑒰 𑒠𑒹𑒫𑒲 𑒮𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒦𑒴𑒞𑒹𑒭𑒳 𑒬𑒰𑒢𑓂𑒞𑒱𑒩𑒴𑒣𑒹𑒝 𑒮𑓀𑒮𑓂𑒟𑒱𑒞𑒰 ।
𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓔𑓗॥ 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓔𑓘॥ 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒢𑒧𑒼𑒢𑒧𑓁 ॥𑓔𑓙॥

या देवी सर्व्वभूतेषु शान्तिरूपेण संस्थिता ।
नमस्तस्यै ॥४७॥ नमस्तस्यै ॥४८॥ नमस्तस्यै नमोनमः ॥४९॥

𑒨𑒰 𑒠𑒹𑒫𑒲 𑒮𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒦𑒴𑒞𑒹𑒭𑒳 𑒬𑓂𑒩𑒠𑓂𑒡𑒰𑒩𑒴𑒣𑒹𑒝 𑒮𑓀𑒮𑓂𑒟𑒱𑒞𑒰 ।
𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓕𑓐॥ 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓕𑓑॥ 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒢𑒧𑒼𑒢𑒧𑓁 ॥𑓕𑓒॥

या देवी सर्व्वभूतेषु श्रद्धारूपेण संस्थिता ।
नमस्तस्यै ॥५०॥ नमस्तस्यै ॥५१॥ नमस्तस्यै नमोनमः ॥५२॥

𑒨𑒰 𑒠𑒹𑒫𑒲 𑒮𑒫𑓂𑒫𑒦𑒴𑒞𑒹𑒭𑒳 𑒏𑒰𑒢𑓂𑒞𑒱𑒩𑒴𑒣𑒹𑒝 𑒮𑓀𑒮𑓂𑒟𑒱𑒞𑒰 ।
𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓕𑓓॥ 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓕𑓔॥ 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒢𑒧𑒼𑒢𑒧𑓁 ॥ 𑓕𑓕 ॥

या देवी सव्वभूतेषु कान्तिरूपेण संस्थिता ।
नमस्तस्यै ॥५३॥ नमस्तस्यै ॥५४॥ नमस्तस्यै नमोनमः ॥ ५५ ॥

𑒨𑒰 𑒠𑒹𑒫𑒲 𑒮𑒫𑓂𑒫𑒦𑒴𑒞𑒹𑒭𑒳 𑒪𑒏𑓂𑒭𑓂𑒧𑒲𑒩𑒴𑒣𑒹𑒝 𑒮𑓀𑒮𑓂𑒟𑒱𑒞𑒰 ।
𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓕𑓖॥ 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓕 𑓗॥ 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒢𑒧𑒼𑒢𑒧𑓁 ॥𑓕𑓘||

या देवी सव्वभूतेषु लक्ष्मीरूपेण संस्थिता ।
नमस्तस्यै ॥५६॥ नमस्तस्यै ॥५ ७॥ नमस्तस्यै नमोनमः ॥५८||

𑒨𑒰 𑒠𑒹𑒫𑒲 𑒮𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒦𑒴𑒞𑒹𑒭𑒳 𑒫𑒵𑒞𑓂𑒞𑒱𑒩𑒴𑒣𑒹𑒝 𑒮𑓀𑒮𑓂𑒟𑒱𑒞𑒰 ।
𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓕𑓙॥ 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓖𑓐॥ 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒢𑒧𑒼𑒢𑒧𑓁 ॥𑓖𑓑 ॥

या देवी सर्व्वभूतेषु वृत्तिरूपेण संस्थिता ।
नमस्तस्यै ॥५९॥ नमस्तस्यै ॥६०॥ नमस्तस्यै नमोनमः ॥६१ ॥

𑒨𑒰 𑒠𑒹𑒫𑒲 𑒮𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒦𑒴𑒞𑒹𑒭𑒳 𑒡𑒵𑒞𑒱𑒩𑒴𑒣𑒹𑒝 𑒮𑓀𑒮𑓂𑒟𑒱𑒞𑒰 ।
𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒢𑒧𑒼𑒢𑒧𑓁 ॥ 𑓖𑓙 ॥

या देवी सर्व्वभूतेषु धृतिरूपेण संस्थिता ।
नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमोनमः ॥ ६९ ॥

𑒨𑒰 𑒠𑒹𑒫𑒲 𑒮𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒦𑒴𑒞𑒹𑒭𑒳 𑒮𑓂𑒧𑒵𑒞𑒱𑒩𑒴𑒣𑒹𑒝 𑒮𑓀𑒮𑓂𑒟𑒱𑒞𑒰 ।
𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓖𑓒॥ 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓖𑓓॥ 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒢𑒧𑒼𑒢𑒧𑓁 ॥ 𑓖𑓔 ॥

या देवी सर्व्वभूतेषु स्मृतिरूपेण संस्थिता ।
नमस्तस्यै ॥६२॥ नमस्तस्यै ॥६३॥ नमस्तस्यै नमोनमः ॥ ६४ ॥

𑒨𑒰 𑒠𑒹𑒫𑒲 𑒮𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒦𑒴𑒞𑒹𑒭𑒳 𑒠𑒨𑒰𑒩𑒴𑒣𑒹𑒝 𑒮𑓀𑒮𑓂𑒟𑒱𑒞𑒰 ।
𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓖𑓕॥ 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓖𑓖॥ 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒢𑒧𑒼𑒢𑒧𑓁 ॥ 𑓖𑓗 ॥

या देवी सर्व्वभूतेषु दयारूपेण संस्थिता ।
नमस्तस्यै ॥६५॥ नमस्तस्यै ॥६६॥ नमस्तस्यै नमोनमः ॥ ६७ ॥

𑒨𑒰 𑒠𑒹𑒫𑒲 𑒮𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒦𑒴𑒞𑒹𑒭𑒳 𑒞𑒳𑒭𑓂𑒙𑒱𑒩𑒴𑒣𑒹𑒝 𑒮𑓀𑒮𑓂𑒟𑒱𑒞𑒰 ।
𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓖𑓘॥ 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓖𑓑॥ 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒢𑒧𑒼𑒢𑒧𑓁 ॥ 𑓗𑓐 ॥

या देवी सर्व्वभूतेषु तुष्टिरूपेण संस्थिता ।
नमस्तस्यै ॥६८॥ नमस्तस्यै ॥६१॥ नमस्तस्यै नमोनमः ॥ ७० ॥

𑒨𑒰 𑒠𑒹𑒫𑒲 𑒮𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒦𑒵𑒞𑒹𑒭𑒳 𑒣𑒳𑒭𑓂𑒙𑒱𑒩𑒴𑒣𑒹𑒝 𑒮𑓀𑒮𑓂𑒟𑒱𑒞𑒰 ।
𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒢𑒧𑒼𑒢𑒧𑓁 ॥

या देवी सर्व्वभृतेषु पुष्टिरूपेण संस्थिता ।
नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमोनमः ॥

𑒨𑒰 𑒠𑒹𑒫𑒲 𑒮𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒦𑒴𑒞𑒹𑒭𑒳 𑒧𑒰𑒞𑒵𑒩𑒴𑒣𑒹𑒝 𑒮𑓀𑒮𑓂𑒟𑒱𑒞𑒰 ।
𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓗𑓑॥ 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓗𑓒॥ 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒢𑒧𑒼𑒢𑒧𑓁 ॥ 𑓗𑓓 ||

या देवी सर्व्वभूतेषु मातृरूपेण संस्थिता ।
नमस्तस्यै ॥७१॥ नमस्तस्यै ॥७२॥ नमस्तस्यै नमोनमः ॥ ७३ ||

𑒨𑒰 𑒠𑒹𑒫𑒲 𑒮𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒦𑒴𑒞𑒹𑒭𑒳 𑒦𑓂𑒩𑒰𑒢𑓂𑒞𑒱𑒩𑒴𑒣𑒹𑒝 𑒮𑓀𑒮𑓂𑒟𑒱𑒞𑒰 ।
𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑓗𑓔 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑓗𑓕 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒢𑒧𑒼𑒢𑒧𑓁 ॥𑓗𑓖 ॥

या देवी सर्व्वभूतेषु भ्रान्तिरूपेण संस्थिता ।
नमस्तस्यै ७४ नमस्तस्यै ७५ नमस्तस्यै नमोनमः ॥७६ ॥

𑒃𑒢𑓂𑒠𑓂𑒩𑒱𑒨𑒰𑒝𑒰𑒧𑒡𑒱𑒭𑓂𑒚𑒰𑒞𑓂𑒩𑒲 𑒦𑒴𑒞𑒰𑒢𑒰𑒘𑓂𑒔𑒰𑒐𑒱𑒪𑒹𑒭𑒳 𑒨𑒰 ।
𑒦𑒴𑒞𑒹𑒭𑒳 𑒮𑒞𑒞𑒢𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒹 𑒫𑓂𑒨𑒰𑒣𑓂𑒞𑓂𑒨𑒻 𑒠𑒹𑒫𑓂𑒨𑒻 𑒢𑒧𑒼𑒢𑒧𑓁 ॥𑓗𑓗 ॥

इन्द्रियाणामधिष्ठात्री भूतानाञ्चाखिलेषु या ।
भूतेषु सततन्तस्ये व्याप्त्यै देव्यै नमोनमः ॥७७ ॥

𑒔𑒱𑒞𑒱𑒩𑒴𑒣𑒹𑒝 𑒨𑒰 𑒏𑒵𑒞𑓂𑒮𑓂𑒢𑒧𑒹𑒞𑒠𑓂𑒫𑓂𑒨𑒰𑒣𑓂𑒨 𑒮𑓂𑒟𑒱𑒞𑒰 𑒖𑒑𑒞𑓂 ।
𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓗 𑓘॥ 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 ॥𑓗𑓙॥ 𑒢𑒧𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒻 𑒢𑒧𑒼𑒢𑒧𑓁 ॥𑓘𑓐॥

चितिरूपेण या कृत्स्नमेतद्व्याप्य स्थिता जगत् ।
नमस्तस्यै ॥७ ८॥ नमस्तस्यै ॥७९॥ नमस्तस्यै नमोनमः ॥८०॥

𑒮𑓂𑒞𑒳𑒞𑒰 𑒮𑒳𑒩𑒻𑓁 𑒣𑒴𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒧𑒦𑒲𑒭𑓂𑒙𑒮𑓀𑒬𑓂𑒩𑒨𑒰-
𑒞𑒟𑒰 𑒮𑒳𑒩𑒹𑒢𑓂𑒠𑓂𑒩𑒹𑒝 𑒠𑒱𑒢𑒹𑒭𑒳 𑒮𑒹𑒫𑒱𑒞𑒰 ।
𑒏𑒩𑒼𑒞𑒳 𑒮𑒰 𑒢𑓁 𑒬𑒳𑒦𑒯𑒹𑒞𑒳𑒩𑒲𑒬𑓂𑒫𑒩𑒲
𑒬𑒳𑒦𑒰𑒢𑒱 𑒦𑒠𑓂𑒩𑒰𑒝𑓂𑒨𑒦𑒱𑒯𑒢𑓂𑒞𑒳 𑒔𑒰𑒣𑒠𑓁 ॥𑓘𑓑॥

स्तुता सुरैः पूर्व्वमभीष्टसंश्रया-
तथा सुरेन्द्रेण दिनेषु सेविता ।
करोतु सा नः शुभहेतुरीश्वरी
शुभानि भद्राण्यभिहन्तु चापदः ॥८१॥

𑒨𑒰 𑒮𑒰𑒧𑓂𑒣𑓂𑒩𑒞𑒘𑓂𑒔𑒼𑒠𑓂𑒡𑒞-𑒠𑒻𑒞𑓂𑒨𑒞𑒰𑒣𑒱𑒞𑒻
𑒩𑒮𑓂𑒧𑒰𑒦𑒱𑒩𑒲𑒬𑒰 𑒔 𑒮𑒳𑒩𑒻𑒩𑓂𑒢𑓂𑒢𑒧𑒮𑓂𑒨𑒞𑒹 ।
𑒨𑒰 𑒔 𑒮𑓂𑒧𑒵𑒞𑒰 𑒞𑒞𑓂𑒏𑓂𑒭𑒝𑒧𑒹𑒫 𑒯𑒢𑓂𑒞𑒱 𑒢𑓁
𑒮𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒰𑓄𑓄𑒣𑒠𑒼 𑒦𑒏𑓂𑒞𑒱𑒫𑒱𑒢𑒧𑓂𑒩𑒧𑒴𑒩𑓂𑒞𑒱𑒦𑒱𑓁 ॥𑓘𑓒||

या साम्प्रतञ्चोद्धत-दैत्यतापितै
रस्माभिरीशा च सुरैर्न्नमस्यते ।
या च स्मृता तत्क्षणमेव हन्ति नः
सर्व्वाऽऽपदो भक्तिविनम्रमूर्तिभिः ॥८२||

𑒇𑒭𑒱𑒩𑒳𑒫𑒰𑒔 || 𑓘𑓓||

ऋषिरुवाच || ८३||

𑒋𑒫𑓀 𑒮𑓂𑒞𑒫𑒰𑒠𑒱𑒨𑒳𑒏𑓂𑒞𑒰𑒢𑒰𑒢𑓂𑒠𑒹𑒫𑒰𑒢𑒰𑒢𑓂𑒞𑒞𑓂𑒩 𑒣𑒰𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒞𑒲 ।
𑒮𑓂𑒢𑒰𑒞𑒳𑒧𑒦𑓂𑒨𑒰𑒨𑒨𑒾 𑒞𑒼𑒨𑒹 𑒖𑒰𑒯𑓂𑒢𑒫𑓂𑒨𑒰 𑒢𑒵𑒣𑒢 𑒠𑒢 ॥𑓘𑓔 ||

एवं स्तवादियुक्तानान्देवानान्तत्र पार्व्वती ।
स्नातुमभ्याययौ तोये जाह्नव्या नृपन दन ॥८४ ||

𑒮𑒰𑓄𑒥𑓂𑒩𑒫𑒲𑒞𑓂𑒞𑒰𑒢𑓂𑒞𑓂𑒮𑒳𑒩𑒰𑒢𑓂𑒞𑓂𑒮𑒳𑒦𑓂𑒩𑒩𑓂𑒥𑓂𑒦𑒫𑒠𑓂𑒦𑒱𑓁𑒮𑓂𑒞𑒴𑒨𑒞𑒹𑓄𑒞𑓂𑒩 𑒏𑒰 ।
𑒬𑒩𑒲𑒩𑒏𑒼𑒬𑒞𑒬𑓂𑒫𑒰𑒮𑓂𑒨𑒰𑓁 𑒮𑒧𑒳𑒠𑓂𑒦𑒴𑒞𑒰𑓄𑒥𑓂𑒩𑒫𑒲𑒔𑓂𑒕𑒱𑒫𑒰 ||𑓘𑓕॥

साऽब्रवीत्तान्त्सुरान्त्सुभ्रर्ब्भवद्भिःस्तूयतेऽत्र का ।
शरीरकोशतश्वास्याः समुद्भूताऽब्रवीच्छिवा ||८५॥

𑒮𑓂𑒞𑒼𑒞𑓂𑒩𑒧𑓂𑒧𑒧𑒻𑒞𑒞𑓂𑒏𑓂𑒩𑒱𑒨𑒞𑒹 𑒬𑒳𑒧𑓂𑒦𑒠𑒻𑒞𑓂𑒨𑒢𑒱𑒩𑒰𑒏𑒵𑒞𑒻𑓁 ।
𑒠𑒹𑒫𑒻𑓁 𑒮𑒧𑒮𑓂𑒞𑒻𑓁 𑒮𑒧𑒩𑒹 𑒢𑒱𑒬𑒳𑒧𑓂𑒦𑒹𑒢 𑒣𑒩𑒰𑒖𑒱𑒞𑒻𑓁 ॥𑓘𑓖॥

स्तोत्रम्ममैतत्क्रियते शुम्भदैत्यनिराकृतैः ।
देवैः समस्तैः समरे निशुम्भेन पराजितैः ॥८६॥

𑒬𑒩𑒲𑒩𑒏𑒼𑒬𑒰𑒠𑓂𑒨𑒞𑓂𑒞𑒮𑓂𑒨𑒰𑓁 𑒣𑒰𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒞𑓂𑒨𑒰 𑒢𑒱𑓁𑒮𑒵𑒞𑒰𑓄𑒧𑓂𑒥𑒱𑒏𑒰 ।
𑒏𑒾𑒬𑒱𑒏𑒲𑒞𑒱 𑒮𑒧𑒮𑓂𑒞𑒹𑒭𑒳 𑒞𑒞𑒼 𑒪𑒼𑒏𑒹𑒭𑒳 𑒑𑒲𑒨𑒞𑒹 ॥𑓘𑓗॥

शरीरकोशाद्यत्तस्याः पार्व्वत्या निःसृताऽम्बिका ।
कौशिकीति समस्तेषु ततो लोकेषु गीयते ॥८७॥

𑒞𑒮𑓂𑒨𑒰𑒫𑓂𑒫𑒱𑒿𑒢𑒱𑒩𑓂𑒑𑓂𑒑𑒞𑒰𑒨𑒰𑒢𑓂𑒞𑒳 𑒏𑒵𑒭𑓂𑒝𑒰𑓄𑒦𑒴𑒞𑓂𑒮𑒰𑓄𑒣𑒱 𑒣𑒰𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒞𑒲 ।
𑒏𑒰𑒪𑒱𑒏𑒹𑒞𑒱 𑒮𑒧𑒰𑒐𑓂𑒨𑒰𑒞𑒰 𑒯𑒱𑒧𑒰𑒔𑒪𑒏𑒵𑒞𑒰𑒬𑓂𑒩𑒨𑒰 ||𑓘𑓘 ॥

तस्याव्विँनिर्ग्गतायान्तु कृष्णाऽभूत्साऽपि पार्व्वती ।
कालिकेति समाख्याता हिमाचलकृताश्रया ||८८ ॥

𑒞𑒞𑒼𑓄𑒧𑓂𑒥𑒱𑒏𑒰𑒧𑓂𑒣𑒩𑓀 𑒩𑒴𑒣𑒧𑓂𑒥𑒱𑒦𑓂𑒩𑒰𑒝𑒰𑓀 𑒮𑒳𑒧𑒢𑒼𑒯𑒩𑒧𑓂 ।
𑒠𑒠𑒩𑓂𑒬 𑒔𑒝𑓂𑒛𑒼𑒧𑒳𑒝𑓂𑒛𑒢 𑒦𑒵𑒞𑓂𑒨𑒾 𑒬𑒳𑒧𑓂𑒦𑒢𑒱𑒬𑒳𑒧𑓂𑒦𑒨𑒼𑓁 || 𑓘𑓙 ||

ततोऽम्बिकाम्परं रूपम्बिभ्राणां सुमनोहरम् ।
ददर्श चण्डोमुण्डन भृत्यौ शुम्भनिशुम्भयोः || ८९ ||

𑒞𑒰𑒦𑓂𑒨𑒰𑓀 𑒬𑒳𑒧𑓂𑒦𑒰𑒨 𑒔𑒰𑒐𑓂𑒨𑒰𑒞𑒰 𑒁𑒞𑒲𑒫 𑒮𑒳𑒧𑒢𑒼𑒯𑒩𑒰 ।
𑒏𑒰𑓄𑒣𑓂𑒨𑒰𑒮𑓂𑒞𑒹 𑒮𑓂𑒞𑓂𑒩𑒲 𑒧𑒯𑒰𑒩𑒰𑒖 𑒦𑒰𑒮𑒨𑒢𑓂𑒞𑒲 𑒯𑒱𑒧𑒰𑒔𑒪𑒧𑓂 ॥ 𑓙𑓐 ॥

ताभ्यां शुम्भाय चाख्याता अतीव सुमनोहरा ।
काऽप्यास्ते स्त्री महाराज भासयन्ती हिमाचलम् ॥ ९० ॥

𑒢𑒻𑒫 𑒞𑒰𑒠𑒵𑒏𑓂𑒏𑓂𑒏𑒔𑒱𑒠𑓂𑒠𑓂𑒩𑒴𑒣𑓀 𑒠𑒵𑒭𑓂𑒙𑓀 𑒏𑒹𑒢𑒔𑒱𑒠𑒳𑒞𑓂𑒞𑒧𑒧𑓂 ।
𑒖𑓂𑒘𑒰𑒨𑒞𑒰𑓀 𑒏𑒰𑒣𑓂𑒨𑒮𑒾 𑒠𑒹𑒫𑒲 𑒑𑒵𑒯𑓂𑒨𑒞𑒰𑒘𑓂𑒔𑒰𑒮𑒳𑒩𑒹𑒬𑓂𑒫𑒩 ॥ 𑓙𑓑॥

नैव तादृक्क्कचिद्द्रूपं दृष्टं केनचिदुत्तमम् ।
ज्ञायतां काप्यसौ देवी गृह्यताञ्चासुरेश्वर ॥ ९१॥

𑒮𑓂𑒞𑓂𑒩𑒲𑒩𑒞𑓂𑒢𑒧𑒞𑒱𑒔𑒰𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒓𑓂𑒑𑒲 𑒠𑓂𑒨𑒼𑒞𑒨𑒢𑓂𑒞𑒲 𑒠𑒱𑒬𑒮𑓂𑒞𑓂𑒫𑒱𑒭𑒰 ।
𑒮𑒰 𑒞𑒳 𑒞𑒱𑒭𑓂𑒚𑒞𑒱 𑒠𑒻𑒞𑓂𑒨𑒹𑒢𑓂𑒠𑓂𑒩 𑒞𑒰𑒧𑓂𑒦𑒫𑒰𑒢𑓂𑒠𑓂𑒩𑒭𑓂𑒙𑒳𑒧𑒩𑓂𑒯𑒞𑒱 ॥ 𑓙𑓒॥

स्त्रीरत्नमतिचार्व्वङ्गी द्योतयन्ती दिशस्त्विषा ।
सा तु तिष्ठति दैत्येन्द्र ताम्भवान्द्रष्टुमर्हति ॥ ९२॥

𑒨𑒰𑒢𑒱 𑒩𑒞𑓂𑒢𑒰𑒢𑒱 𑒧𑒝𑒨𑒼𑒑𑒖𑒰𑒬𑓂𑒫𑒰𑒠𑒲𑒢𑒱 𑒫𑒻 𑒣𑓂𑒩𑒦𑒼 ।
𑒞𑓂𑒩𑒻𑒪𑒼𑒏𑓂𑒨𑒹 𑒞𑒳 𑒮𑒧𑒮𑓂𑒞𑒰𑒢𑒱 𑒮𑒰𑒧𑓂𑒣𑓂𑒩𑒞𑒧𑓂𑒦𑒰𑒢𑓂𑒞𑒱 𑒞𑒹 𑒑𑒵𑒯𑒹 ॥ 𑓙𑓓॥

यानि रत्नानि मणयोगजाश्वादीनि वै प्रभो ।
त्रैलोक्ये तु समस्तानि साम्प्रतम्भान्ति ते गृहे ॥ ९३॥

𑒌𑒩𑒰𑒫𑒞𑓁 𑒮𑒧𑒰𑒢𑒲𑒞𑒼𑒑𑒖𑒩𑒞𑓂𑒢𑓀 𑒣𑒳𑒩𑒢𑓂𑒠𑒩𑒰𑒞𑓂 ।
𑒣𑒰𑒩𑒱𑒖𑒰𑒞𑒞𑒩𑒳𑒬𑓂𑒔𑒰𑓄𑒨𑓀 𑒞𑒟𑒻𑒫𑒼𑒔𑓂𑒔𑒻𑓁 𑒬𑓂𑒩𑒫𑒰𑒯𑒨𑓁 ॥ 𑓙𑓔॥

ऐरावतः समानीतोगजरत्नं पुरन्दरात् ।
पारिजाततरुश्चाऽयं तथैवोच्चैः श्रवाहयः ॥ ९४॥

𑒫𑒱𑒧𑒰𑒢𑓀 𑒯𑓀𑒮𑒮𑒨𑓂𑒨𑒳𑒿𑒏𑓂𑒞𑒧𑒹𑒞𑒞𑓂𑒞𑒱𑒭𑓂𑒚𑒞𑒱 𑒞𑒹𑓄𑒓𑓂𑒑𑒝𑒹 ।
𑒩𑒞𑓂𑒢𑒦𑒴𑒞𑒧𑒱𑒯𑒰𑒢𑒲𑒞𑒨𑓂𑒨𑒿𑒠𑒰𑒮𑒲𑒠𑓂𑒫𑒹𑒡𑒮𑒼𑓄𑒠𑓂𑒦𑒳𑒞𑒧𑓂 ॥ 𑓙𑓕॥

विमानं हंससय्युँक्तमेतत्तिष्ठति तेऽङ्गणे ।
रत्नभूतमिहानीतय्यँदासीद्वेधसोऽद्भुतम् ॥ ९५॥

𑒢𑒱𑒡𑒱𑒩𑒹𑒭 𑒧𑒯𑒰𑒣𑒠𑓂𑒧: 𑒮𑒧𑒰𑒢𑒲𑒞𑒼𑒡𑒢𑒹𑒬𑓂𑒫𑒩𑒰𑒞 ।
𑒏𑒱𑒘𑓂𑒖𑒪𑓂𑒏𑒱𑒢𑒲𑓀 𑒠𑒠𑒾 𑒔𑒰𑒥𑓂𑒡𑒱𑒩𑓂𑒧𑓂𑒧𑒰𑒪𑒰𑒧𑒧𑓂𑒪𑒰𑒢𑒣𑒓𑓂𑒏𑒖𑒰𑒧𑓂 ॥ 𑓙𑓖॥

निधिरेष महापद्म: समानीतोधनेश्वरात ।
किञ्जल्किनीं ददौ चाब्धिर्म्मालामम्लानपङ्कजाम् ॥ ९६॥

𑒕𑒞𑓂𑒩𑒢𑓂𑒞𑒹 𑒫𑒰𑒩𑒳𑒝𑓀 𑒑𑒹𑒯𑒹 𑒏𑒰𑒘𑓂𑒔𑒢𑒮𑓂𑒩𑒰𑒫𑒱 𑒞𑒱𑒭𑓂𑒚𑒞𑒱 ।
𑒞𑒟𑒰𑓄𑒨𑓀 𑒮𑓂𑒨𑒢𑓂𑒠𑒢𑒫𑒩𑒼-𑒨𑓁 𑒣𑒳𑒩𑒰𑓄𑓄𑒮𑒲𑒞𑓂𑒣𑓂𑒩𑒖𑒰𑒣𑒞𑒹𑓁 ॥ 𑓙𑓗॥

छत्रन्ते वारुणं गेहे काञ्चनस्रावि तिष्ठति ।
तथाऽयं स्यन्दनवरो-यः पुराऽऽसीत्प्रजापतेः ॥ ९७॥

𑒧𑒵𑒞𑓂𑒨𑒼𑒩𑒳𑒞𑓂𑒏𑓂𑒩𑒰𑒢𑓂𑒞𑒱𑒠𑒰 𑒢𑒰𑒧 𑒬𑒏𑓂𑒞𑒱𑒩𑒲𑒬 𑒞𑓂𑒫𑒨𑒰 𑒯𑒵𑒞𑒰 ।
𑒣𑒰𑒬𑓁 𑒮𑒪𑒱𑒪𑒩𑒰𑒖𑒮𑓂𑒨 𑒦𑓂𑒩𑒰𑒞𑒳𑒮𑓂𑒞𑒫 𑒣𑒩𑒱𑒑𑓂𑒩𑒯𑒹॥ 𑓙𑓘॥

मृत्योरुत्क्रान्तिदा नाम शक्तिरीश त्वया हृता ।
पाशः सलिलराजस्य भ्रातुस्तव परिग्रहे॥ ९८॥

𑒢𑒱𑒬𑒳𑒧𑓂𑒦𑒮𑓂𑒨𑒰𑒥𑓂𑒡𑒱𑒖𑒰𑒞𑒰𑒬𑓂𑒔 𑒮𑒧𑒮𑓂𑒞𑒰𑒩𑒞𑓂𑒢𑒖𑒰𑒞𑒨𑓁 ।
𑒫𑒯𑓂𑒢𑒱𑒩𑒣𑒱 𑒠𑒠𑒾 𑒞𑒳𑒦𑓂𑒨𑒧𑒑𑓂𑒢𑒱𑒬𑒾𑒔𑒹 𑒔 𑒫𑒰𑒮𑒮𑒲 ॥ 𑓙𑓙॥

निशुम्भस्याब्धिजाताश्च समस्तारत्नजातयः ।
वह्निरपि ददौ तुभ्यमग्निशौचे च वाससी ॥ ९९॥

𑒋𑒫𑓀 𑒠𑒹𑒞𑓂𑒨𑒹𑒢𑓂𑒠𑓂𑒩 𑒩𑒞𑓂𑒢𑒰𑒢𑒱 𑒮𑒧𑒮𑓂𑒞𑒰𑒢𑓂𑒨𑒰𑒯𑒵𑒞𑒰𑒢𑒱 𑒞𑒹 ।
𑒮𑓂𑒞𑓂𑒩𑒲𑒩𑒞𑓂𑒢𑒧𑒹𑒭𑒰 𑒏𑒪𑓂𑒨𑒰𑒝𑒲 𑒞𑓂𑒫𑒨𑒰 𑒏𑒩𑒧𑒰𑒢𑓂𑒢 𑒑𑒵𑒯𑓂𑒨𑒞𑒹 ॥𑓑𑓐𑓐॥

एवं देत्येन्द्र रत्नानि समस्तान्याहृतानि ते ।
स्त्रीरत्नमेषा कल्याणी त्वया करमान्न गृह्यते ॥१००॥

𑒇𑒭𑒱𑒩𑒳𑒫𑒰𑒔 ॥𑓑𑓐𑓑॥

ऋषिरुवाच ॥१०१॥

𑒢𑒱𑒬𑒧𑓂𑒨𑒹𑒞𑒱 𑒫𑒔𑓁 𑒬𑒳𑒧𑓂𑒦𑓁 𑒮 𑒞𑒠𑒰 𑒔𑒝𑓂𑒛𑒧𑒳𑒝𑓂𑒛𑒨𑒼𑓁।
𑒣𑓂𑒩𑒹𑒭𑒨𑒰𑒧𑒰𑒮 𑒮𑒳𑒑𑓂𑒩𑒲𑒫𑓀 𑒠𑒴𑒞𑓀 𑒠𑒹𑒫𑓂𑒨𑒰 𑒧𑒯𑒰𑒮𑒳𑒩𑓁 ॥𑓑𑓐𑓒॥
𑒃𑒞𑒱 𑒔𑒹𑒞𑒱 𑒔 𑒫𑒏𑓂𑒞𑒫𑓂𑒨𑒰 𑒮𑒰 𑒑𑒞𑓂𑒫𑒰 𑒫𑒔𑒢𑒰𑒢𑓂𑒧𑒧।
𑒨𑒟𑒰𑒔𑒰𑒦𑓂𑒨𑒹𑒞𑒱 𑒮𑒧𑓂𑒣𑓂𑒩𑒲𑒞𑓂𑒨𑒰 𑒞𑒟𑒰 𑒏𑒩𑓂𑒨𑓂𑒨𑓀 𑒞𑓂𑒫𑒨𑒰 𑒪𑒒𑒳 ॥𑓑𑓐𑓓॥

निशम्येति वचः शुम्भः स तदा चण्डमुण्डयोः।
प्रेषयामास सुग्रीवं दूतं देव्या महासुरः ॥१०२॥
इति चेति च वक्तव्या सा गत्वा वचनान्मम।
यथाचाभ्येति सम्प्रीत्या तथा कर्य्यं त्वया लघु ॥१०३॥

|| 𑒇𑒭𑒱𑒩𑒳𑒫𑒰𑒔 ||

|| ऋषिरुवाच ||

𑒮 𑒞𑒞𑓂𑒩 𑒑𑒞𑓂𑒫𑒰 𑒨𑒞𑓂𑒩𑒰𑒮𑓂𑒞𑒹 𑒬𑒻𑒪𑒼𑒠𑓂𑒠𑒹𑒬𑒹𑓄𑒞𑒱𑒬𑒼𑒦𑒢𑒹।
𑒞𑒰𑒘𑓂𑒔 𑒠𑒹𑒫𑒲 𑒞𑒞𑓁 𑒣𑓂𑒩𑒰𑒯𑒬𑓂𑒪𑒏𑓂𑒭𑓂𑒝𑓀 𑒧𑒡𑒳𑒩𑒨𑒰 𑒑𑒱𑒩𑒰॥𑓑𑓐𑓔॥

स तत्र गत्वा यत्रास्ते शैलोद्देशेऽतिशोभने।
ताञ्च देवी ततः प्राहश्लक्ष्णं मधुरया गिरा॥१०४॥

𑒠𑒴𑒞𑒅𑒫𑒰𑒔 ॥𑓑𑓐𑓕॥

दूतउवाच ॥१०५॥

𑒠𑒹𑒫𑒱 𑒠𑒻𑒞𑓂𑒨𑒹𑒬𑓂𑒫𑒩𑓁 𑒬𑒳𑒧𑓂𑒦𑒮𑓂𑒞𑓂𑒩𑒻𑒪𑒼𑒏𑓂𑒨𑒹 𑒣𑒩𑒧𑒹𑒬𑓂𑒫𑒩𑓁।
𑒠𑒴𑒞𑒼𑓄𑒯𑓀 𑒣𑓂𑒩𑒹𑒭𑒱𑒞𑒮𑓂𑒞𑒹𑒢 𑒞𑓂𑒫𑒞𑓂𑒮𑒏𑒰𑒬𑒧𑒱𑒯𑒰𑒑𑒞𑓁॥𑓑𑓐𑓖॥

देवि दैत्येश्वरः शुम्भस्त्रैलोक्ये परमेश्वरः।
दूतोऽहं प्रेषितस्तेन त्वत्सकाशमिहागतः॥१०६॥

𑒁𑒫𑓂𑒨𑒰𑒯𑒞𑒰𑒖𑓂𑒘𑓁 𑒮𑒲𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒰𑒮𑒳 𑒨𑓁 𑒮𑒠𑒰 𑒠𑒹𑒫𑒨𑒼𑒢𑒱𑒭𑒳 ।
𑒢𑒱𑒩𑓂𑒖𑓂𑒖𑒱𑒞𑒰𑓄𑒐𑒱𑒪𑒠𑒻𑒞𑓂𑒨𑒰𑒩𑒱𑓁 𑒮 𑒨𑒠𑒰𑒯𑒬𑓂𑒩𑒵𑒝𑒳𑒭𑓂𑒫 𑒞𑒞𑓂 ॥𑓑𑓐𑓗॥

अव्याहताज्ञः सीर्व्वासु यः सदा देवयोनिषु ।
निर्ज्जिताऽखिलदैत्यारिः स यदाहश्रृणुष्व तत् ॥१०७॥

𑒧𑒧 𑒞𑓂𑒩𑒻𑒪𑒼𑒏𑓂𑒨𑒧𑒐𑒱𑒪𑓀 𑒧𑒧 𑒠𑒹𑒫𑒰 𑒫𑒬𑒰𑒢𑒳𑒑𑒰𑓁 ।
𑒨𑒖𑓂𑒘𑒦𑒰𑒑𑒰𑒢𑒯𑓀 𑒮𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒰𑒢𑒳𑒣𑒰𑒬𑓂𑒢𑒰𑒧𑒱 𑒣𑒵𑒟𑒏𑓂 𑒣𑒵𑒟𑒏𑓂 ॥𑓑𑓐𑓘॥

मम त्रैलोक्यमखिलं मम देवा वशानुगाः ।
यज्ञभागानहं सर्व्वानुपाश्नामि पृथक् पृथक् ॥१०८॥

𑒞𑓂𑒩𑒻𑒪𑒼𑒏𑓂𑒨𑒹 𑒫𑒩𑒩𑒞𑓂𑒢𑒰𑒢𑒱 𑒧𑒧 𑒫𑒬𑓂𑒨𑒰𑒢𑓂𑒨𑒬𑒹𑒭𑒞𑓁 ।
𑒞𑒟𑒻𑒫 𑒑𑒖𑒩𑒞𑓂𑒢𑒰𑒢𑒱 𑒯𑒵𑒞𑓂𑒫𑒰 𑒠𑒹𑒫𑒹𑒢𑓂𑒠𑓂𑒩𑒫𑒰𑒯𑒢𑒧𑓂 ॥𑓑𑓐𑓙 ॥

त्रैलोक्ये वररत्नानि मम वश्यान्यशेषतः ।
तथैव गजरत्नानि हृत्वा देवेन्द्रवाहनम् ॥१०९ ॥

𑒏𑓂𑒭𑒲𑒩𑒼𑒠𑒧𑒟𑒢𑒼𑒠𑓂𑒦𑒴𑒞𑒧𑒬𑓂𑒫𑒩𑒞𑓂𑒢𑓀 𑒧𑒧𑒰𑒧𑒩𑒻𑓁 ।
𑒅𑒔𑓂𑒔𑒻 𑒬𑓂𑒩𑒫𑒮𑒮𑓀𑒖𑓂𑒘𑓀 𑒞𑒞𑓂𑒣𑓂𑒩𑒝𑒱𑒣𑒞𑓂𑒨 𑒮𑒧𑒩𑓂𑒣𑓂𑒣𑒱𑒞𑒧𑓂 ॥ 𑓑𑓑𑓐॥

क्षीरोदमथनोद्भूतमश्वरत्नं ममामरैः ।
उच्चै श्रवससंज्ञं तत्प्रणिपत्य समर्प्पितम् ॥ ११०॥

𑒨𑒰𑒢𑒱 𑒔𑒰𑒢𑓂𑒨𑒰𑒢𑒱 𑒠𑒹𑒫𑒹𑒭𑒳 𑒑𑒢𑓂𑒡𑒩𑓂𑒫𑒹𑒭𑒴𑒩𑒑𑒹𑒭𑒳 𑒔।
𑒩𑒞𑓂𑒢𑒦𑒴𑒞𑒰𑒢𑒱 𑒦𑒴𑒞𑒰𑒢𑒱 𑒞𑒰𑒢𑒱 𑒧𑒨𑓂𑒨𑒹𑒫 𑒬𑒼𑒦𑒢𑒹॥𑓑𑓑𑓑॥

यानि चान्यानि देवेषु गन्धर्वेषूरगेषु च।
रत्नभूतानि भूतानि तानि मय्येव शोभने॥१११॥

𑒮𑓂𑒞𑓂𑒩𑒲𑒩𑒞𑓂𑒢𑒦𑒴𑒞𑒰𑒢𑓂𑒞𑓂𑒫𑒰𑓀 𑒠𑒹𑒫𑒱 𑒪𑒼𑒏𑒹 𑒧𑒢𑓂𑒨𑒰𑒧𑒯𑒹 𑒫𑒨𑒧𑓂 ।
𑒮𑒰 𑒞𑓂𑒫𑒧𑒮𑒧𑒰𑒢𑒳𑒣𑒰𑒑𑒔𑓂𑒕 𑒨𑒞𑒼𑒩𑒞𑓂𑒢𑒦𑒳𑒖𑒼𑒫𑒨𑒧𑓂 ॥ 𑓑𑓑𑓒 ॥

स्त्रीरत्नभूतान्त्वां देवि लोके मन्यामहे वयम् ।
सा त्वमसमानुपागच्छ यतोरत्नभुजोवयम् ॥ ११२ ||

𑒧𑒰𑒫𑓂𑒫𑒰𑒿 𑒧𑒧𑒰𑒢𑒳𑒖𑒫𑓂𑒫𑒰𑒿𑓄𑒣𑒱 𑒢𑒱𑒬𑒳𑒧𑓂𑒦𑒧𑒳𑒩𑒳𑒫𑒱𑒏𑓂𑒩𑒧𑒧𑓂 ।
𑒦𑒖 𑒞𑓂𑒫𑒘𑓂𑒔𑒘𑓂𑒔𑒪𑒰𑒣𑒰𑒓𑓂𑒑𑒱 𑒩𑒞𑓂𑒢𑒦𑒴𑒞𑒰𑓄𑒮𑒱 𑒫𑒻 𑒨𑒞𑓁 ॥ 𑓑𑓑𑓓 ॥

माव्वाँ ममानुजव्वाँऽपि निशुम्भमुरुविक्रमम् ।
भज त्वञ्चञ्चलापाङ्गि रत्नभूताऽसि वै यतः ॥११३ ॥

𑒣𑒩𑒧𑒻𑒬𑓂𑒫𑒩𑓂𑒨𑓂𑒨𑒧𑒞𑒳𑒪𑓀 𑒣𑓂𑒩𑒰𑒣𑓂𑒮𑓂𑒨𑒮𑒹 𑒧𑒞𑓂𑒣𑒩𑒱𑒑𑓂𑒩𑒯𑒰𑒞𑓂 ।
𑒋𑒞𑒠𑓂𑒥𑒳𑒠𑓂𑒡𑓂𑒨𑒰 𑒮𑒧𑒰𑒪𑒼𑒔𑓂𑒨 𑒧𑒞𑓂𑒣𑒩𑒱𑒑𑓂𑒩𑒯𑒞𑒰𑒫𑓂𑒫𑓂𑒩𑒿𑒖 ॥𑓑𑓑𑓔॥

परमैश्वर्य्यमतुलं प्राप्स्यसे मत्परिग्रहात् ।
एतद्बुद्ध्या समालोच्य मत्परिग्रहताव्व्रँज ॥११४॥

𑒇𑒭𑒱𑒩𑒳𑒫𑒰𑒔 ॥ 𑓑𑓑𑓕 ॥

ऋषिरुवाच ॥ ११५ ॥

𑒃𑒞𑓂𑒨𑒳𑒏𑓂𑒞𑒰 𑒮𑒰 𑒞𑒠𑒰 𑒠𑒹𑒫𑒲 𑒑𑒧𑓂𑒦𑒲𑒩𑒰𑒢𑓂𑒞𑓁𑒮𑓂𑒧𑒱𑒞𑒰 𑒖𑒑𑒾 ।
𑒠𑒳𑒩𑓂𑒑𑓂𑒑𑒰 𑒦𑒑𑒫𑒞𑒲 𑒦𑒠𑓂𑒩𑒰 𑒨𑒨𑒹𑒠𑒢𑓂𑒡𑒰𑒩𑓂𑒨𑓂𑒨𑒞𑒹 𑒖𑒑𑒞𑓂 ॥𑓑𑓑𑓖 ॥

इत्युक्ता सा तदा देवी गम्भीरान्तःस्मिता जगौ ।
दुर्ग्गा भगवती भद्रा ययेदन्धार्य्यते जगत् ॥११६ ॥

𑒠𑒹𑒫𑓂𑒨𑒳𑒫𑒰𑒔 ॥𑓑𑓑𑓗 ॥

देव्युवाच ॥११७ ॥

𑒮𑒞𑓂𑒨𑒧𑒳𑒏𑓂𑒞𑓀𑒞𑓂𑒫𑒨𑒰𑒢𑒰𑓄𑒞𑓂𑒩 𑒧𑒱𑒟𑓂𑒨𑒰 𑒏𑒱𑒘𑓂𑒔𑒱𑒞𑓂𑒫𑒨𑒼𑒠𑒱𑒞𑒧𑓂 ।
𑒞𑓂𑒩𑒻𑒪𑒼𑒏𑓂𑒨𑒰𑒡𑒱𑒣𑒞𑒱𑓁 𑒬𑒳𑒧𑓂𑒦𑒼𑒢𑒱𑒬𑒳𑒧𑓂𑒦𑒬𑓂𑒔𑒰𑓄𑒣𑒱 𑒞𑒰𑒠𑒵𑒬𑓁 ॥ 𑓑𑓑𑓘 ॥

सत्यमुक्तंत्वयानाऽत्र मिथ्या किञ्चित्वयोदितम् ।
त्रैलोक्याधिपतिः शुम्भोनिशुम्भश्चाऽपि तादृशः ॥ ११८ ॥

𑒏𑒱𑒢𑓂𑒞𑓂𑒫𑒞𑓂𑒩 𑒨𑒞𑓂𑒣𑓂𑒩𑒞𑒱𑒖𑓂𑒘𑒰𑒞𑓀 𑒧𑒱𑒟𑓂𑒨𑒰 𑒞𑒞𑓂𑒏𑓂𑒩𑒱𑒨𑒞𑒹 𑒏𑒟𑒧𑓂 ।
𑒬𑓂𑒩𑒴𑒨𑒞𑒰𑒧𑒪𑓂𑒣𑒥𑒳𑒠𑓂𑒡𑒱𑒞𑓂𑒫𑒰𑒣𑓂𑒩𑒞𑒱𑒖𑓂𑒘𑒰 𑒨𑒰 𑒏𑒵𑒞𑒰 𑒣𑒳𑒩𑒰 ॥𑓑𑓑𑓙 ॥

किन्त्वत्र यत्प्रतिज्ञातं मिथ्या तत्क्रियते कथम् ।
श्रूयतामल्पबुद्धित्वाप्रतिज्ञा या कृता पुरा ॥११९ ॥

𑒨𑒼𑒧𑒰𑒘𑓂𑒖𑒨𑒞𑒱 𑒮𑓀𑒑𑓂𑒩𑒰𑒧𑒹 𑒨𑒼𑒧𑒹 𑒠𑒩𑓂𑒣𑒝𑓃𑓂𑒨𑒿𑒣𑒼𑒯𑒞𑒱 ।
𑒨𑒼𑒧𑒹 𑒣𑓂𑒩𑒞𑒱𑒥𑒪𑒼𑒪𑒼𑒏𑒹 𑒮 𑒧𑒹 𑒦𑒩𑓂𑒞𑒰 𑒦𑒫𑒱𑒭𑓂𑒨𑒞𑒱 ॥𑓑𑓒𑓐 ॥

योमाञ्जयति संग्रामे योमे दर्पळ्यँपोहति ।
योमे प्रतिबलोलोके स मे भर्ता भविष्यति ॥१२० ॥

𑒞𑒠𑒰𑒑𑒔𑓂𑒕𑒞𑒳 𑒬𑒳𑒧𑓂𑒦𑒼𑓄𑒞𑓂𑒩 𑒢𑒱𑒬𑒳𑒧𑓂𑒦𑒼𑒫𑒰 𑒧𑒯𑒰𑒮𑒳𑒩𑓁 ।
𑒧𑒰𑒘𑓂𑒖𑒱𑒞𑓂𑒫𑒰 𑒏𑒱𑒘𑓂𑒔𑒱𑒩𑒹𑒝𑒰𑓄𑒞𑓂𑒩 𑒣𑒰𑒝𑒱𑓀 𑒑𑒵𑒯𑓂𑒝𑒰𑒞𑒳 𑒧𑒹 𑒪𑒒𑒳 ॥ 𑓑𑓒𑓑॥

तदागच्छतु शुम्भोऽत्र निशुम्भोवा महासुरः ।
माञ्जित्वा किञ्चिरेणाऽत्र पाणिं गृह्णातु मे लघु ॥ १२१॥

𑒠𑒴𑒞𑒅𑒫𑒰𑒔 ॥𑓑𑓒𑓒॥

दूतउवाच ।।१२२।।

𑒁𑒫𑒪𑒱𑒣𑓂𑒞𑒰𑒮𑒱 𑒧𑒻𑒫𑒢𑒞𑓂𑒫𑓀 𑒠𑒹𑒫𑒱 𑒥𑓂𑒩𑒴𑒯𑒱 𑒧𑒧𑒰𑒑𑓂𑒩𑒞𑓁 ।
𑒞𑓂𑒩𑒻𑒪𑒼𑒏𑓂𑒨𑒹 𑒏𑓁 𑒣𑒳𑒧𑒰𑒿𑒮𑓂𑒞𑒱𑒭𑓂𑒚𑒹𑒠𑒑𑓂𑒩𑒹𑒬𑒳𑒧𑓂𑒦𑒢𑒱𑒬𑒳𑒧𑓂𑒦𑒨𑒼𑓁 ||𑓑𑓒𑓓 ||

अवलिप्तासि मैवनत्वं देवि ब्रूहि ममाग्रतः ।
त्रैलोक्ये कः पुमाँस्तिष्ठेदग्रेशुम्भनिशुम्भयोः ||१२३ ||

𑒁𑒢𑓂𑒨𑒹𑒭𑒰𑒧𑒣𑒱 𑒠𑒹𑒞𑓂𑒨𑒰𑒢𑒰𑓀 𑒮𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒹 𑒠𑒹𑒫𑒰 𑒢𑒫𑒹 𑒨𑒳𑒡𑒱 ।
𑒞𑒱𑒭𑓂𑒚𑒢𑓂𑒞𑒱 𑒮𑒧𑓂𑒧𑒳𑒐𑒹 𑒠𑒹𑒫𑒱 𑒏𑒱𑒧𑓂𑒣𑒳𑒢𑓁 𑒮𑓂𑒞𑓂𑒩𑒲 𑒞𑓂𑒫𑒧𑒹𑒏𑒱𑒏𑒰 ||𑓑𑓒𑓔॥

अन्येषामपि देत्यानां सर्व्वे देवा नवे युधि ।
तिष्ठन्ति सम्मुखे देवि किम्पुनः स्त्री त्वमेकिका ||१२४॥

𑒃𑒢𑓂𑒠𑓂𑒩𑒰𑒠𑓂𑒨𑒰𑓁 𑒮𑒏𑒪𑒰𑒠𑒹𑒫𑒰𑒮𑓂𑒞𑒮𑓂𑒟𑒳𑒩𑓂𑒨𑓂𑒨𑒼𑒭𑒰𑒢𑓂𑒢 𑒮𑒨𑓂𑒨𑒳𑒿𑒑𑒹 ।
𑒬𑒳𑒧𑓂𑒦𑒰𑒠𑒲𑒢𑒰𑓀 𑒏𑒟𑒢𑓂𑒞𑒹𑒭𑒰𑓀 𑒮𑓂𑒞𑓂𑒩𑒲 𑒣𑓂𑒩𑒨𑒰𑒮𑓂𑒨𑒮𑒱 𑒮𑒧𑓂𑒧𑒳𑒐𑒧𑓂 ॥𑓑𑓒𑓕॥

इन्द्राद्याः सकलादेवास्तस्थुर्य्योषान्न सय्युँगे ।
शुम्भादीनां कथन्तेषां स्त्री प्रयास्यसि सम्मुखम् ॥१२५॥

𑒮𑒰 𑒞𑓂𑒫𑓀 𑒑𑒔𑓂𑒕 𑒧𑒨𑒻𑒫𑒼𑒏𑓂𑒞𑒰 𑒣𑒰𑒩𑓂𑒬𑓂𑒫𑓀 𑒬𑒳𑒧𑓂𑒦𑒢𑒱𑒬𑒳𑒧𑓂𑒦𑒨𑒼𑓁 ।
𑒏𑒹𑒬𑒰𑒏𑒩𑓂𑒭𑒝𑒢𑒱𑒩𑓂𑒡𑒴𑒞-𑒑𑒾𑒩𑒫𑒰 𑒧𑒰-𑒑𑒧𑒱𑒭𑓂𑒨𑒮𑒱 ॥𑓑𑓒𑓖॥

सा त्वं गच्छ मयैवोक्ता पार्श्वं शुम्भनिशुम्भयोः ।
केशाकर्षणनिर्धूत-गौरवा मा-गमिष्यसि ॥१२६॥

𑒠𑒹𑒫𑓂𑒨𑒳𑒫𑒰𑒔 ॥ 𑓑𑓒𑓗॥

देव्युवाच ॥ १२७॥

𑒋𑒫𑒧𑒹𑒞𑒠𑓂𑒫𑒪𑒲 𑒬𑒳𑒧𑓂𑒦𑒼𑒢𑒱𑒬𑒳𑒧𑓂𑒦𑒬𑓂𑒔𑒰𑓄𑒞𑒱𑒫𑒲𑒩𑓂𑒨𑓂𑒨𑒫𑒰𑒢𑓂 ।
𑒏𑒱𑓀 𑒏𑒩𑒼𑒧𑒱 𑒣𑓂𑒩𑒞𑒱𑒖𑓂𑒘𑒰 𑒧𑒹 𑒨𑒠𑒢𑒰𑒪𑒼𑒔𑒱𑒞𑒰 𑒣𑒳𑒩𑒰 ॥ 𑓑𑓒𑓘॥

एवमेतद्वली शुम्भोनिशुम्भश्चाऽतिवीर्य्यवान् ।
किं करोमि प्रतिज्ञा मे यदनालोचिता पुरा ॥ १२८॥

𑒮 𑒞𑓂𑒫𑓀 𑒑𑒔𑓂𑒕 𑒧𑒨𑒼𑒏𑓂𑒞𑒢𑓂𑒞𑒹 𑒨𑒠𑒹𑒞𑒞𑓂𑒮𑒩𑓂𑒫𑓂𑒫𑒧𑒰𑒠𑒵𑒞𑓁 ।
𑒞𑒠𑒰𑒔𑒏𑓂𑒭𑓂𑒫𑒰𑒮𑒳𑒩𑒹𑒢𑓂𑒠𑓂𑒩𑒰𑒨 𑒮 𑒔 𑒨𑒳𑒏𑓂𑒞𑓀 𑒏𑒩𑒼𑒞𑒳 𑒨𑒞𑓂 ॥ 𑓑𑓒𑓙॥

स त्वं गच्छ मयोक्तन्ते यदेतत्सर्व्वमादृतः ।
तदाचक्ष्वासुरेन्द्राय स च युक्तं करोतु यत् ॥ १२९॥

𑒃𑒞𑒱 𑒬𑓂𑒩𑒲 𑒧𑒰𑒩𑓂𑒏𑓂𑒏𑒝𑓂𑒛𑒹𑒨𑒣𑒳𑒩𑒰𑒝𑒹 𑒮𑒰𑒫𑒩𑓂𑒝𑓂𑒝𑒱𑒏𑒹 𑒧𑒢𑓂𑒫𑒢𑓂𑒞𑒩𑒹 𑒠𑒹𑒫𑒲𑒧𑒰𑒯𑒰𑒞𑓂𑒧𑓂𑒨𑒹 𑒠𑒴𑒞𑒫𑒰𑒏𑓂𑒨𑒧𑓂 ॥ 𑓕॥

इति श्री मार्क्कण्डेयपुराणे सावर्ण्णिके मन्वन्तरे देवीमाहात्म्ये दूतवाक्यम् ॥ ५॥